1.9.2012 | 21:47
Το ηξερα...
πως η ψυχη σου ηταν τσαλακωμενη, τρυπιαηταν ατιθασο πνευμα,μυστηριο και χαμηλων τονων!μα ποτε δεν παραπονεθηκα, δεν ρωτησα τον λογο, και τι κρυβει μεσα του!Τον ακολουθουσα σε οτι και αν εκανε, τον βοηθουσα και συναμα τον αγαπουσα και εκανα ονειρα για εμας,Πηγαιναμε διακοπες, βολτες με τους φιλους μας, βλακειες με τους φιλους μας, οδηγουσαμε ωρες, πιναμε τα ποτα μας σε αυτο το περιεργο κουτουκι ,που σου αρεσε, στην αθηνα οι δυο μας μεχρι τις 4 και μετα στο σπιτακι μας να κανουμε ερωτα μεχρι της 9 το πρωι!να τρεχουμε στη παραλια και να παιζουμε με την αμμο και τα κυματα...Ησουν πολυ ομορφος και πολυ ευγενικος για να καταλαβω πως μεσα σου υπηρχε μαυρο, πολυ μαυρο! Ηξερα πως η ψυχη σου ηταν τσαλακωμενη, τρυπια , δεν ηξερα ομως πως εχεις σκοτωσει εναν ανθρωπο στο παρελθον...Οσο και να σε ηξερα αυτο δεν μπορουσα να το φαναστω,και πλεον δεν μπορω να το διαχειριστω...