5.9.2012 | 14:44
το νησι
το νησι ειναι ενας φανταστικος τοπος τον οποιο ειχα εφευρει με ενα φιλο σε διαφορες συζητησεις μας οταν αναφερομασταν σε ατομα που γνωριζαμε, και οχι μονο, αλλα σιχαινομασταν. Κατι σαν τοπος εξοριας λεγαμε : ''αυτος ειναι για το νησι". Ακουω ανθρωπους να θαυμαζουν και να λενε οτι συγκινουνται με τα παιδια των παραολυμπιακων αλλα οταν συναντησουν καποιον ανθρωπο σε αναπηρικο καροτσακι σε σταση λεωφορειου δε θα τον βοηθησουν να ανεβει αλλα θα γυρισουν το κεφαλι.Το εχω δει.Σιχαινομαι ατομα που η στηριξη, η κατανοηση και ο θαυμασμος τους ειναι παντα και μονο σε θεωρητικο επιπεδο , π.χ κλασικος εργοδοτης που σου λεει ποσο τελεια κανεις τη δουλεια σου και ποσο καλος εισαι αλλα εχει να σε πληρωσει απο την ανοιξη και τωρα εχουμε φθινοπωρο.Τσαντιζομαι οταν μιλανε για την οικονομικη κριση και τους "κακους" πολιτικους φοιτητο-κομματοσκυλα που ξερω οτι βολευτηκαν και εχουν ζησει τρελη ζωη τα τελευταια χρονια με τζαμπε εκδρομες σε πολυτελη ξενοδοχεια.Γενικα μου τη σπαει η κλαψομουνιαση απο ανθρωπους που δεν εχουν περασει καμια δυσκολια στη ζωη τους αλλα προσποιουνται τους κακομοιρηδες.Πιο πολυ απ'ολα εκνευριζομαι με τη δηθενια του ελληνα ρε γαμωτο, θα ηθελα να πιστεψω οτι δεν ειναι πολλοι αλλα δυστυχως νομιζω ειναι και κατι μου λεει οτι αυξανονται, τους συναντω συνεχεια μπροστα μου.Ολοι αυτοι λοιπον βουρ για το νησι...