ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ωρες ωρες με βασανιζει η σκεψη--->Τι να σκεφτεται ή τι να εχει σκεφτει για εμενα; Τι σκεφτοταν οταν παρακολουθουσε τις κινησεις μου; Τι να σκεφτοταν οταν τα βλεμματα μας διασταυρωνονταν (και γινοταν πολλες πολλες φορες); Γιατι ηταν αμηχανος οταν ημασταν σε κοινη παρεα;---> ναι η αμηχανια ισως δηλωνει καποια ελξη,αλλα οταν κατι το θες πολυ οσα εμποδια και αν υπαρχουν το κυνηγας--->αρα αν ενιωθε κατι δεν ηταν δυνατο....γιατι δεν αναφεροταν ποτε στην κολλητη μου για εμενα; Ποτε δεν της ειχε αναφερει το ονομα μου σαν να το απεφευγε...γιατι ολα αυτα; Γιατι με ετρωγε με τα ματια;;; Δεν μπορω να τον βγαλω απ το μυαλο μου,μου ειναι αδυνατο!! Θα με φαει το παραπονο....Φαντασου να ειχε γεινει και κατι παραπανω....ζω και γω στο παραμυθι μου.... Αχ καλε μου...να σε ειχα αυτη τη στιγμη διπλα μου...να σου ανοιξω την καρδια μου με ενα τραγουδι.....Αλλα....οπως λεει και το τραγουδι θα σου τα πω σε μια καλυτερη εποχη