15.9.2012 | 01:11
αρε μπαμπα και μαμα... #2
γεια σας παλι..ειμαι η ιδια κοπελα που ειχε κανει πριν λιγες μερες μια εξομοληγηση με τον παραπανω τιτλο..εχτες εκλεισα ραντεβου στο κεντρο ψυχικης υγειας της περιοχης μου για την ερχομενη βδομαδα και σημερα επειτα απο συζητηση με την μαμα μου και τον αδερφο μου ειπα να συζητησω με τον πατερα μου,που εχω και το προβλημα κιολας και τα αλλα μελη της οικογενειας να ειναι παροντες χωρις να μιλουν αλλα για ψυχολογικη στηριξη..το αποτελεσμα μηδενικο οπως το φανταζεστε..ο πατερας μου για αλλη μια φορα δεν με ακουγε..και παλι θεωρουσε οτι κανω λαθος επιλογες και παλι οτι τοτε ειχα παει στον ψυχολογο λογω του τοτε αγοριου μου και μαλιστα ειπε το κορυφαιο οτι θεωρει οτι ειναι υποδειγμα οικογενειαρχη και οτι εχουμε την τελεια οικογενεια..οταν του ειπα οτι θα παω σε αυτο το κεντρο του ζητησα να ερθει μαζι μου και μαζι και τα αλλα 2 μελη της οικογενειας μας γιατι ολοι μας χρηζουμε παρακολουθησης..τοτε σηκωθηκε και εφυγε και στην προσπαθεια μου να τον εμποδισω με εσπρωξε φωναζοντας οτι δεν θα τον στειλω εγω σε ψυχιατρο..επειτα μιλησα με την μαμα μου η οποια σημερα δεν μπορουσα να καταλαβω αν μου εκανε ψυχολογικο πολεμο ή αν οντως αντιλαμβανοταν τα λαθη της..παντως συνεχισε να μου λεει παντα κλαιγοντας οτι εκανε τα παντα για μενα και αν εχω παραπονα απο εκεινη και οταν της τα ελεγα δεν μπορουσε να τα δεχτει..μεχρι που της ειπα οτι το λαθος της ηταν οτι τοσα χρονια δεν εκανε κατι για την κατασταση του πατερα μου και οτι στην τελικη να χωριζαν αν δεν τα εβρισκαν..τοτε μου απαντησε οτι οταν με ειχε ρωτησει(σε ηλικια 7 ετων παρακαλω)της ειχα απαντησει οτι δεν θελω μονο εσενα αλλα και τον μπαμπα μου και για αυτο δεν αντεξε να χωρισει..εγω αυτο το βλεπω σαν δικαιολογια γιατι δεν ελυσε κατι αλλα το διαιωνισε..ο αδελφος μου προσπαθουσε να ηρεμησει ποτε εμενα και ποτε την μαμα μου..το θεμα του πατερα και της της μητερας μου απο ο,τι καταλαβα ειναι οτι δεν αποδεχονται οτι εγω μεγαλωνω και οτι ειμαι με καποιον ανθρωπο..που για να πω την αληθεια μου..ευτυχως που εχω εκεινον,ειμαστε μονο 2 μηνες μαζι βεβαια αλλα ειναι διπλα μου σε ολο αυτο, και τους φιλους μου και ξεφευγω..εγω στον ειδικο θα παω και θα συνεχισω την παλη αυτη..μονο που πλεον φοβαμαι οτι θα πρεπει να γινει μονο εντος μου..ο πατερας μου ειπε εμμεσως πλην σαφως οτι θα μπορω να κανω ο,τι θελω και να γυρναω ο,τι ωρα θελω μονο οταν θα εχω λεφτα..και γενικα εγω του μιλουσα για συναισθηματα ενω εκεινος μονο για χρηματα..ενω δεν ξοδευω πολλα..πραγματικα σπαταλη δεν ημουν ποτε..κανενας δεν προσπαθει να λυσει το προβλημα ολοι να το καλυψουν θελουν...η μητερα μου χαρακτηριστικα ειπε οτι ειναι ευκολο να ριχνεις τα προβληματα στους αλλους...ναι δεν αντιλεγω δικιο εχει..αλλα εγω ποιο δικο μου θεμα τους ριχνω και που το βρηκα?μολις 19 στα 20 ειμαι..τοσα χρονια δεν εκανα τιποτα λογω του μικρου της ηλικιας μου..και τωρα που κανω δεν εχω κανεναν συμμαχο..κλαιω απο το μεσημερι συνεχεια..συγγνωμη για το μεγεθος αλλα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας..ευχαριστω..