17.9.2012 | 02:00
βγαινουμε χθες σε μπαρ
3 κοριτσια, νεα, ελευθερα, εμφανισιμα, απογοητευμενα απο σχεσεις και μη-σχεσεις, προσχαρα και με διαθεση για νεες γνωριμιες. καθομαστε σε κεντρικο σημειο στο μπαρακι. γυρω μας τουλαχιστον 3 παρεες με αγορια μονα τους χωρις κοπελες. ολοι σε καποια φαση κοιταζουν. τσεκαρουν τι παιζει. μια απο τις παρεες κοιταζει πιο εντονα.κοιταζουμε κι εμεις.χαμογελανε.ανταποδιδουμε το χαμογελο. αυτο συνεχιζει για ωρα.η υποθεση μενει εκει.κανεις δεν κανει κινηση. δε μου αρεσει να ριχνω το φταιξιμο στους αντρες που δεν κανουν την πρωτη κινηση και να τους πω ευνουχισμενους, απο την αλλη οσες φορες προτεινω να κανουμε εμεις κατι δραστικο εχω ακουσει αρνητικες αποψεις οτι θα φανει πως ψαχνομαστε εντονα και θα παρεξηγηθουμε, απελπισμενες κλπε η λυση ποια ειναι, να καθομαστε ολοι στ'αυγα μας και να περναει το σαββατοβραδο σχετικα αδιαφορα? κριμα δεν ειναι? το παρατηρω ως γενικο φαινομενο.
