7.10.2012 | 21:16
Και είσαι...
...για ψώνια, και μόλις έφαγες ένα κομμάτι σοκολάτας (μαύρη με ψιλοκομμένα φουντούκια, γιαμ γιαμ) και προχωράς ανέμελη καθαρίζοντας τα δόντια σου με τη γλώσσα (γιατί τα ψιλοκομμένα φουντούκια έχουν καταλάβει το στόμα σου)...Και σε ρωτάει ένας τύπος αν είσαι καλά και απαντάς πως ναι καλά είσαι κι ευχαριστείς (γιατί τυχαίνει να είσαι ευγενικός άνθρωπος) και περνάς το δρόμο και μπαίνεις στο Ζάρα (δεν κάνω διαφήμιση)...και κοιτάς γύρω σου και ξαφνικά έρχεται από πίσω ο ίδιος τύπος ο οποίος σε ρωτάει αν σε ξέρει από κάπου, και λες πως εσύ δεν τον ξέρεις αλλά ίσως αυτός να σε έχει προσέξει κάπου αλλού (εδώ μιλάει ο νάρκισσος εαυτός σου) και συνεχίζεις να προσπαθείς να καθαρίσεις τα δόντια σου και μιλάς χωρίς να ανοίγεις το στόμα σου κι ήδη νιώθεις άβολα (γιατί τα φλέρτ σε κάνουν να νιώθεις σαν ηλίθια) κι ο τύπος συνεχίζει να σου μιλάει και να σε ρωτάει από που είσαι και τι κάνεις στην πολή και σου λέει πως θα ήθελε να ξαναβρεθείτε και πολύ χαλαρά λες πως ίσως η μοίρα να σας ξαναφέρει στα ίδια μέρη, αυτός σου λέει πως δε νομίζει και σε κοιτάει και εσύ απλά χαιρετάς και κάνεις στροφή προς τα ρούχα...και συνεχίζεις να καθαρίζεις τα δόντια σου και σκέφτεσαι τι τυχερή που είσαι που δε σου άρεσε ο τύπος κι έτσι δε νιώθεις τόσο ρόμπα....και μετά απλά το σκηνικό σε κάνει να χαμογελάς (με καθαρά δόντια), βγαίνεις από το μαγαζί και εκεί που θα ψώνιζες ρούχα για τη δουλειά καταλήγεις να αγοράζεις εσώρουχα...