10.10.2012 | 18:31
Δεν θέλω άλλο πια...
Να νιώθω τόσο αλλοιωμένη από την εποχή. Να είμαι 30 και να νιώθω 60. Να ψάχνω παρηγοριά σε μία κρέπα σοκολάτα. Να διαβάζω εξομολογήσεις για να βρω έναν συμπάσχοντα. Να κάθομαι ατελείωτες ώρες σπίτι περιμένοντας κάτι να συμβεί. Να νιώθω πως με βίασαν ανεπανόρθωτα τα δύο τελευταία χρόνια. Να ψάχνω μανιώδως στο ίντερνετ για σεμινάρια, επιμορφώσεις, πιστοποιητικά, κλπ, που ποτέ δεν είναι αρκετά όσα και να μαζευτούν. Να καπνίζω συνέχεια μη ξέροντας τι άλλο να κάνω. Να πονάω τόσο. Να αναπολώ το παρελθόν που ήμουν κοπελίτσα και δεν ήξερα τι με περίμενε, ένιωθα γεμάτη μες στη φοιτητική μου ιδιότητα.Κωλοθεριό της ανεργίας.. Με ρούφηξες ως τα μέσα μου.
