ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε 1-2 μέρες κλείνω τα 28 μου.Όπως κάθε χρόνο την ημέρα των γενεθλίων μου κάνω μια αναδρομή τι έχω κάνει στην ζωή μου τα χρόνια που έχω ζήσει.........Φέτος όμως,αρχίζω να νιώθω αποτυχημένη αλλά και ότι η ζωή μου έχει τελειώσει πια.Το ξέρω ότι είναι χαζό να το λέω αυτό απο την στιγμή που είμαι και όμορφη και υγιής και αρτιμελής,αλλά έτσι νιώθω.........Δεν έχω σταθερή εργασιά άρα δεν θα έχω καμία καριέρα,αντιθέτως περνάω μεγάλες περιόδους ανεργίας,ζω ακόμα με τους γονείς μου,έχω ελάχιστους φίλους και αυτοί είναι σε άλλη πόλη,και δεν είχα ποτέ κάποια σοβαρή σχέση ή τέλοσπάντων μια σχέση.....Σε μια ηλικία που οι συμμαθήτριές μου είναι είτε με σταθερή εργασία,είτε αρραβωνιασμένες,είτε έχουν παιδί,είτε είχαν έναν καλό αριθμό απο σχέσεις μέχρι τώρα ενώ εγω δεν έχω τίποτα.......Θα μου πείτε τώρα,πως ο κάθε άνθρωπος έχει την ζωή του,τις ευκαιρίες του και κανένας δεν θα έχει την ίδια ζωή με κάποιον άλλον και πως δεν υπάρχουν όρια στην ηλικία όταν θέλεις να κάνεις κάτι........ 28 χρόνια δεν με αγάπησε κανένας ερωτικά,δεν με ερωτεύτηκε κανένας,δεν νιάστηκε κανένας άνδρας για μένα... Σκέφτομαι το μέλλον μου (με όση ελπίδα έχω) και μπορώ "να δω" την ζωή μου αλλά την ''βλέπω" όπως είναι και τώρα,με την μόνη διαφορά να έχω αλλάξει εξωτερικά και μόνο:χωρίς εργασία,χωρίς φίλους κοντά μου και χωρίς σχέση...........Παρόλο που,θέλω να είμαι με κάποιον άνθρωπο (αν και φοβάμαι να είμαι με κάποιον) δεν ''τον βλέπω'' στο μέλλον μου και φοβάμαι ότι θα συμβεί καμιά αυτοεκλπηρούμενη προφητεία.......... Ελπίζω τα 28 μου χρόνια να μου φέρουν αυτό που πραγματικά θέλω.............. Άντε,χρόνια μου πολλά..........