ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αλυχτάει ο σκύλος της γειτονιάς κι ο σκύλος της ανεπάρκειας, αλυχτάει να φοβηθείς και να καμωθείς ανεπαρκής και λίγος, ανούσιοι κι ευτελείς οι άνθρωποι, με κλάματα στα μάτια, ανήμποροι για δυνατά αισθήματα, εύκαιροι για κάθε μπόρα, θαρρείς κι είναι ο κόσμος μετέωρος μια στο πίσω και μια στο μπρος τίποτα, έρχεται πάντοτε η ώρα εκείνη, που το λευκό πουκάμισο θα σου λερώσουν, έρχεται η ώρα να σε σπιλώσουν κι ακόμη η ώρα που γονατίζεις μετά από τόση ανέχεια, τόσους πολέμους και τόσα αίματα, αφού δεν λέει ν' αλλάξει ο νους ούτε κι η θάλασσα να γαληνέψει, αφού τα μάτια είναι βρώμικα κι η ψυχή κατάμαυρη, πιο μαύρη κι από το μαύρο, δεν αλλάζει ο άνθρωπος, δεν αλλάζει η καρδιά, δεν αλλάζουν τα ρούχα εύκολα, δεν αλλάζει ο καιρός, αν πείσμωσες, πορεύευσαι καταπώς το θέλεις, αν μια καταιγίδα έριξε, ξεκίνα να βραχείς μέχρι τα μέσα, γιατί τα μέσα αν βραχούν θα θάλλουν τα λουλούδια, θα στέρξεις και δεν θ' αναζητάς μιαν άλλη γη, μιαν άλλη πατρίδα.