16.10.2012 | 14:55
Και αναρωτηθηκα τοτε
γιατι εγω,με ολη την παιδεια και την κουλτουρα (λεεεμε τωρα) εκανα παρεα μ εκεινους τους κατακαμμενους μπαφιαρηδες wannabe low life της κοινωνιας ,κι ανεχομουν τις τουλαχιστον ασυνηθιστες συμπεριφορες τους ,εκει προς τα τελη του λυκειου.Τωρα που ξεκιναει η δευτερη χρονια στη σχολη θυμηθηκα.Ισως γιατι τους ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ οπως τους χρειαζομαι τωρα η ακοινωνητη που ειμαι ολομοναχη και δεν εχω κανεναν και κανενας φαινομενικα μια χαρα,φυσιολογικος ανθρωπος δεν δειχνει την παραμικρη φιλικοτητα και νιωθω 20 χρονων γαιδουρα σαν το παιδακι που δεν το παιζουνε τα αλλα.Και οταν παω σχολη μου ρχεται να φυγω κλαιγοντας .Αντι για μπροστα,παω ολο και πιο πισω,κοντευω να παθω αγοραφοβια,οταν ειμαι μονη μου δημοσια σκεφτομαι οτι ολοι με κρινουν αρνητικα (αυτο δεν το ειχα σε τετοιο βαθμο παλιοτερα) και αναρωτιεμαι τωρα που θα βρω κοσμο αρκετα μαστουρωμενο για να με περασει για νορμαλ ατομο,απ αυτα που κανουμε παρεα.
