ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ο συντροφος μου αυτη τη στιγμη κοιμαται διπλα μου κουρασμενος απο την δουλεια. Εγω ανεργη, μικροτερη 14 χρονια απο εκεινον προσπαθω να γεφυρωσω τις διαφορες μας και να δω εκτος απο δουλεια τι αλλο μου λειπει.θυμαμαι την ταινια sliding doors και με πιανω να αναρωτιεμαι ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη μου αν με δεχοντουσαν στο ταδε μεταπτυχιακο, αν μου χαμογελουσε εκεινος ο τυπος και αν γενικα η τυχη μου ηταν διαφορετικη.. υπαρχουν μερες που σηκωνομαι γεματη ενεργεια και αφου στειλω βιογραφικα σε 10 εταιρειες σκεφτομαι πιο χομπυ να αρχισω, με ποιους γνωστους εχω χαθει και γενικα ενα 'αρχιζω ξανα με θετικη σκεψη' (ουτε amita motion να ειχα πιει) και τις αλλες μισες μερες λοιωνω στο dowton abbey και το greys anatomy με τις πιτζαμες μου και με ξαναζεσταμενη πιτσα. και αναρωτιεμαι τι πρεπει να κανω για να αλλαξουν αυτα που ζω; τα μυαλά μου, ο συντροφός μου ή να βρω καποιο σκοπο στη ζωή;