ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτά τα χρόνια που είμαι μόνος, μου έχουν αρέσει αρκετές κοπέλες.Σε όσες απ’ αυτές είχαν δεσμό δεν άφησα την παραμικρή υπόνοια για τα αισθήματά μου.Όσες ήταν αδέσμευτες προσπάθησα να τις πλησιάσω. Με διακριτικότητα στην αρχή και κατόπιν κερδίζοντας τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη τους. Όμως κάθε φορά που επιχειρούσα ένα βήμα παραπέρα (κάνοντας ορατό το ενδιαφέρον μου) έβλεπα να ενεργοποιούνται οι αμυντικοί τους μηχανισμοί:απότομη ψυχρότητα, δήθεν φορτωμένο πρόγραμμα, διάφορες δικαιολογίες όταν πρότεινα έξοδο κτλ.). Τζίφος δηλαδή!Ομολογώ πως η αυτοπεποίθησή μου έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα (και πώς να μην έχει, ύστερα από ένα σωρό απογοητεύσεις?), άσχετα αν δεν το αφήνω να φανεί.Είναι δυνατόν από όσες μου άρεσαν όλον αυτό τον καιρό να μην υπήρξε ούτε μία (!) που να με βρει έστω λίγο ελκυστικό?Είναι δυνατόν σε καμία απ’ αυτές να μην έκανα εντύπωση σαν άντρας?Το ‘χω παράπονο.Δεν είμαι ο Brad Pitt, αλλά διαθέτω μια κάποια ομορφιά. Κι από χαρακτήρα είμαι νορμάλ άνθρωπος.Ξέρω τί θα πείτε μερικοί, πως απλά δεν έχει βρεθεί ακόμα ο κατάλληλος άνθρωπος, ότι χρειάζεται να κάνω υπομονή και άλλα τέτοια.Ναι αλλά δεν είμαι πιτσιρικάς πλέον. Βαδίζω αισίως προς τα 32. Ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ μου.Και ύστερα από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια χάνω λίγο-λίγο την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και την ελπίδα πως θα έρθει κάτι καλό στη ζωή μου. Έχει αρχίσει να μου δημιουργείται η εντύπωση πως ό,τι και να κάνω πάντα θα πέφτω πάνω σε τοίχο. Δυστυχώς συνήθισα τη γεύση της αποτυχίας και φοβάμαι πως αυτό θα μου αφήσει ως προίκα μια μοναχική ζωή.ΥΓ: Ελπίζω να μην υπάρξει κανένας εξυπνάκιας που να πει ότι κλαψουρίζω επίτηδες μπας και μου κάτσει κάποια γκόμενα. Είμαι πολύ περήφανος για να καταφύγω σε τέτοιες μεθόδους. Θέλω απλά να εξομολογηθώ τον καημό μου επωφελούμενος από την ασφάλεια που προσφέρει η διαδικτυακή ανωνυμία.