ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σημερα βγηκα βραδυ με τους φιλους μου και αναγκαστικα για να γυρισω επρεπε να παρω ταξι για να φτασω σπιτι ,κατι που αποφευγω παντα λογω οικονομικου , ποσο μαλλον το βραδυ που ειναι διπλη. Μπαινω στο ταξι,λεω που παω , κ ανα καποια διαστηματα κοιταγα το ταξιμετρο που ανεβαινε γρηγορα. καποια στιγμη οταν ειδα οτι παει να ξεπερασει το οριο των χρηματων που μπορουσα να διαθεσω για αυτην την πολυτελεια ( γυρω στα 10 λεπτα ενα τεταρτο με τα ποδια απο το σπιτι μου ) του λεω ψιλοαδιαφορα για να μην φανει ο λογος '' Βασικα αφηστε με οπου μπορειτε εδω.'' ''Σιγουρα;'' μου λεει και με κοιταγε απο το καθρεφτη σαν να εψαχνε στο προσωπο μου απαντηση, ''ναι'' του απανταω. Με ξαναρωταει, ξαναλεω πιο πειστικα κ δυνατα το ναι αυτην την φορα. ''Αμα ειναι για τα παραπανω λεφτα κοπελα μου δεν υπαρχει προβλημα, σιγουρα εδω;'' ''Οχι οχι , σιγουρα!'' του λεω και χαμογελασα για να τον πεισω. Πληρωσα , ευχηθηκα καλη συνεχεια κ περπατησα το υπολοιπο. Με συγκινησε πολυ , καλο ειναι που και που να πετυχαινουμε ανθρωπους που παραμενουν ανθρωποι και οχι στεγνοι επαγγελματιες.. Ηθελα να τον ευχαριστησω και μονο για την σκεψη του, αλλα ντραπηκα..