ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τα 19 μου είχα μια σχέση που μετρούσε τότε 3 χρόνια...Με τον Σάκη μεγαλώσαμε μαζί,όταν αποφασίσαμε να κάνουμε σχέση ήμασταν δύο έφηβοι που πήγαιναν στο ίδιο λύκειο.Ο χρόνος μας ένωνε όλο και περισσότερο στα 18 μου έχασα κ τους δύο γονεις μου σε ένα δυστύχημα...Με στήριξε,με φρόντισε...Κ όμως όσο μεγάλωνα ένιωθα κάτι να μου λείπει...Ήθελα να ερωτευτώ,να ζήσω καινούργιες εμπειρίες...Ποτέ μου όμως δεν είχα φανταστεί οτι θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα πίστευα ότι ο έρωτας ανήκει στις ταινίες του σινεμά...Όλα ξεκινησαν μια ζεστή μέρα του Σεπτέμβρη,ο Σάκης μου είχε προτείνει να περάσω να τον πάρω από το γυμναστήριο...Μπήκα μέσα κάθησα στο σαλονάκι κ περίμενα να έρθει...Η πόρτα άνοιξε κ τότε είδα για πρώτη φορά τον Αποστόλη,ήταν ένας καστανόξανθος κούκλος γύρω στο 1.75,πολύ γυμνασμένος εκείνη την στιγμή τα έχασα,τα πάντα πάνω του μου άρεζαν...Λίγα λεπτά αργότερα ο Σάκης μας σύστησε,εγώ κόλλησα στα πράσινα μάτια του εκείνος ευγενικός μου χαμογέλασε...Την υπόλοιπη μέρα ήμουν χαμένη,τον σκεφτόμουν συνέχεια...Όσο απίθανο κ αν φαίνεται τον είχα ερωτευτεί...Οι μέρες κύλησαν κ σιγά σιγά επανήρθα στην καθημερινότητα μου...Ένα πρωινό ενώ μισοκοιμόμουν,άκουσα το κουδούνι της πόρτας,κοίταξα το ρολόι κ χωρίς να σκεφτώ πολυ κατευθήνθηκα προς την εξώπορτα ενοχλημένη...Ο Αποστόλης στεκόταν μπροστά μου,νόμιζα οτι ονειρεύομαι..."Καλημέρα Φένια,χίλια συγνώμη για την ενόχληση σε ξυπνησα ε?Χθές ο Σάκης πήρε καταλάθος τα κλειδιά μου σου είναι εύκολο να μου τα δώσεις?"...Αμέσως τον προσκάλεσα μέσα,έφτιαξα καφέδες κ πιάσαμε συζήτηση,μιλούσαμε 3 συνεχόμενες ώρες,ανταλλάξαμε αριθμούς κ αποχαιρετιστήκαμε.Από εκείνη την μέρα μιλούσαμε με μηνύματα κ τηλέφωνα συνεχώς εκείνος ήταν Δόκιμος Αστυφύλακας κ τον συμβούλευα τόσο για προσωπικά οσο κ για επαγγελματικά θέματα,το ίδιο κ αυτός είχαμε γίνει πλεον απαραίτητοι ο ένας στον άλλον...Οι μήνες περνούσαν κ έφτασαν τα γενέθλια του Σάκη,προσκαλώντας όλους τους φίλους κ γνωστούς δεν παρέλειψα τον Αποστόλη...Την ημέρα του πάρτυ είχα προσέξει ιδιαίτερα την εμφάνιση μου,απο το πρωί σκεφτόμουν την συνάντηση μας...Όταν τον είδα ήταν ακόμη πιο όμορφος...Όλο το βραδυ καθόμασταν μάζι μιλούσαμε,γελούσαμε κ φλερτάραμε μου μιλούσε για την κοπέλα του,κ συγχρόνως με κοιτούσε με έναν τόσο ερωτικό τρόπο...Ήμουν σίγουρη οτι αν ήμασταν μόνοι μας ως τώρα θα είχαμε φιληθεί εκατοντάδες φορές..Την έντονη στιγμή μας όμως είχε προσέξει κ ο Σάκης τον οποίο απέφευγα ερωτικά το τελευταίο διάστημα...Επιστρέφοντας σπίτι άρχισε να με φιλάει,να με διεκδικεί εγώ απομακρύνθηκα με την δικαιολογία οτι ήμουν κουρασμένη...Ο καυγάς που ακολούθησε δεν είχε προηγούμενο...Με κατηγορούσε,μου φώναζε "Θες άλλον??Λέγε...Δεν αντέχω άλλο έτσι...Κάθε βράδυ ξαπλώνω δίπλα σου κ δεν μπορώ ούτε να σ'αγγίξω...Τί έχει αλλάξει Φένια??Με απατάς??"...Δεν ήξερα τι να του πώ έφυγα σαν κυνηγημένη του είπα οτι χρειαζόμουν λίγο χώρο κ κατέφυγα στο σπίτι της κολλητής μου...Το ίδιο βράδυ στον ύπνο μου έβλεπα να κάνουμε έρωτα με τον Αποστόλη...Φώναζα το ονομά του...Ξύπνησα ιδρωμένη κ είπα στην κολλητή μου "Είμαι ερωτευμένη με τον φίλο του Σάκη,τον Αποστόλη...Τι να κάνω???Τον θέλω τόσο πολύ...Πώς επέτρεψα στον εαυτό μου να συμβεί αυτό???"Εκείνη με αγκάλιασε κ μου είπε "Ηρέμησε κ κοιμήσου Φενάκι μου αύριο θα τα συζητήσουμε όλα"Το πρωί με βρήκε να εξομολογούμαι στην κολλητή μου τα πάντα...Λίγο αργότερα γύρισα σπίτι,ο Σάκης είχε φύγει για λίγες μέρες στην μητέρα του αυτό μου έδινε το περιθώριο να σκεφτώ καθαρά μόνη μου...Το ίδιο βράδυ όμως τα πάντα θα άλλαζαν ο Αποστόλης με πήρε τηλέφωνο κ μου ζήτησε να βρεθούμε γιατί δεν ήταν καλά...Τρόμαξα...Συναντηθήκαμε σε μια καφετέρεια κ εκει μου εξομολογήθηκε ότι έμαθε από κάποιον κοινό γνωστό ότι η κοπέλα του διατηρεί σχέσεις κ με άλλους...Του ζήτησα να ηρεμήσει...Κ του υποσχέθηκα πως ό,τι κ αν συμβεί θα το περάσουμε μαζί...Μου ζήτησε να πάμε κάπου πιο ήσυχα κ του πρότεινα το σπίτι μου...Μόλις φτάσαμε έβαλα ένα ποτό κ εκείνος έψαξε για μια ταινία να ξεχαστούμε...Κατα την διάρκεια της προβολής πάτησε το Pause με κοίταξε κ είπε "Δεν είναι δυνατόν να μου το έκανε αυτό,εγώ την σεβάστηκα,τόσο καιρό έχω τρελαθεί μαζι σου κ όμως δεν την απάτησα ποτε...Τα έχασα..."Αποστόλη τι λές??"..."Φένια,είμαι ερωτευμένος μαζί σου,το ξέρω ότι είσαι κοπέλα του αλλά δεν μπορώ να στο κρύβω άλλο...Έχω τρελαθεί...Σε χρειάζομαι...Έχω ανάγκη να σ'αγγίζω."Πριν καν το καταλάβω τα χείλη του είχαν γίνει ένα με τα δικά μου...Με σήκωσε στα χέρια του κ με ακούμπησε τρυφερά στο κρεβάτι..."Τόσο καιρό πίστευα οτι απλά ήθελα το σώμα σου τώρα ξέρω ότι θέλω τα πάντα σου Σ'αγαπώ"...Ήταν η πιο ερωτική στιγμή της ζωής μου...Το επόμενο πρωινό ξύπνησα στην αγκαλιά του,με χάιδευε απαλά στην πλάτη,ενώ εγώ ήμουν ξαπλωμένη πάνω στο στήθος του...3 μέρες μείναμε μάζι κ ήταν όλες υπέροχες...Ταιριάζαμε σε όλα...Το παραμυθάκι μας συνεχίστηκε για περίπου εξι μήνες συναντιόμασταν με κάθε ευκαιρία σε ξενοδοχεία,στο σπίτι μου,στο δικό του,πηγαίναμε ρομαντικά 2ήμερα σε διάφορα μέρη...Με τον Σάκη συναντιόμασταν σπάνια,αφού πλέον είχε μετακομίσει στο πατρικό του,είχαμε απομακρυνθεί τόσο πόλυ,σχεδόν είχαμε χωρίσει μόνο που κανείς από τους δύο δεν είχε αποφασίσει να δώσει ένα Τέλος...Μια μέρα μου τηλεφώνησε κ μου ζήτησε να πάμε για φαγητό να συζητήσουμε...πίστευα ότι ήθελε να με αποχαιρετήσει κ να χωρίσουμε πολιτισμένα...Η εξέλιξη ήταν όμως τελείως διαφορετική...Σφίγγοντας μου το χέρι μου είπε "Ξέρω ότι πολλά έχουν αλλάξει μεταξύ μας κ όλο αυτό το διάστημα κατάλαβα ότι σε παραμέλησα αρκετά κ απομακρύνθηκες.Θέλω όμως να επανορθώσω για όλα κ να σου δείξω πόσα σημαίνεις για μένα...Φένια θα με παντρευτείς?"...Πριν έναν χρόνο η φράση αυτή θα με έκανε ευτυχισμένη τώρα όμως όλα ήταν αλλιώς..."Δεν μπορώ να το δεχτώ"απάντησα..."Κράτησε το δαχτυλίδι μου σε παρακαλώ,σκέψου το"...Γύρισα σπίτι κ το έκρυψα κάπου θα το ανέφερα στον Αποστόλη κάποια άλλη στιγμη.Τώρα ήθελα να χαρώ την κάθε στιγμή του έρωτα μας...Δύο βδομάδες αργότερα ενώ ήμασταν ξαπλωμένοι αγκαλιά σπίτι του,τον έβλεπα τόσο σκεπτικό..."Τι έχεις μωρό μου??"ρώτησα..."Δεν ξέρω,από την μια χθες το πρωί είδα τον Σάκη στο γυμναστήριο μου μιλούσε για'σένα.Από την άλλη η Ελένη που τελικά δεν είχε σχέση με άλλον...Δεν μπορώ να συνεχίσουμε άλλο έτσι...Δεν μπορώ να πληγώνω τόσους ανθρώπους"...Πετάχτηκα από το κρεβάτι..."Αποστόλη με χωριζεις??"..."Δεν ξέρω πρέπει να γυρίσω σπίτι είναι αργά"...Δεν πρόλαβα να πώ τίποτα...Για μέρες τον καλούσα απεγνωσμένα στο κινητό...Δεν πήρα καμμία απάντηση...Ένιωθα τόσο μόνη...Ξαφνικά το μυαλό μου γύρισε πίσω στο δαχτυλίδι δεν άντεχα να μείνω μόνη,χρειαζόμουν κάποιονΤο επόμενο πρωί ο Σάκης γύρισε ενθουσιασμένος στο σπίτι μου..."Δεν χωρίζουμε εμείς αγάπη μου,θα γίνεις γυναίκα μου"...Εκείνος έκανε σχέδια για το μέλλον κ εγώ σκεφτόμουν τον Αποστόλη...Λίγες μέρες αργότερα ο Σάκης αποφάσισε να οργανώσει ένα πάρτυ για να ανακοινώσει σε φίλους κ γνωστούς τον αναμενόμενο γάμο μας... Εγώ όπως πάντα έμεινα αμέτοχη κ παρακολουθούσα σιωπηλά τις εξελίξεις...Κατα την διάρκεια της συγκέντρωσης στο σπίτι μας παρέμενα αποστασιοποιημένη από όλους,το σπίτι μας είχε γεμίσει με κόσμο,φίλους που είχα χρόνια να δώ.Ένιωθα τόσο άβολα,μέσα μου είχα ένα κενό.Σκεφτόμουν τις στιγμές μου με τον Αποστόλη στο σπίτι,όλα όσα είχαμε ζήσει...Οι σκέψεις μου διακόπηκαν βίαια από το χτύπημα της πόρτας,ανοίγοντας όμως δεν περίμενα αυτό που θα αντίκρυζα.Στο κατώφλι μου στεκόταν ο Αποστόλης με την Ελένη,την κρατούσε από το χέρι...Κόντεψα να λιποθυμήσω...Τα μάτια μου είχαν βουρκώσει κ η ψυχή μου έκλαιγε ήδη...Καλωσόρισα τα παιδιά κ ο Αποστόλης με σύστησε στην κοπέλα του.Όλο το βράδυ ένιωθα το βλέμμα του να με ακολουθεί.Ξαφνικά ο Σάκης έκλεισε την μουσική ανέβηκε πάνω σε μια καρέκλα κ ζήτησε από όλους να τον ακούσουν..."Παιδιά σας φώναξα εδώ,επειδή ξέρω πόσο μας αγαπάτε κ μας στηρίζετε χρόνια τώρα είτε μαζί,είτε τον καθένα χωριστά.γώ κ η Φένια αποφασίσαμε να παντρευτούμε"...Οι περισσότεροι άρχησαν να σφιρύζουν ενώ οι φίλοι του Σάκη να τον πειράζουν.Εγώ δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα άλλο,έτρεξα στην κρεβατοκάμαρα κ τα δάκρυα μου ήταν πλέον ασυγκράτητα.Λίγη ώρα αργότερα ένιωσα την πόρτα να ανοίγει πίσω μου κ μετά το κλειδί να γυρίζει,νόμιζα ότι ήταν η κολλητή μου,η οποία ήξερε όσα είχαν συμβεί.Όταν γύρισα είδα τον Αποστόλη,ήρθε στο κρεβάτι δίπλα μου κ με αγκάλιασε."Μην κλαίς ψυχή μου,σε παρακαλώ".Τα χείλη του κατευθύνθηκαν στον λαιμό μου "Μου έλειψες" ψιθύρισε."Αν σου έλειπα δεν θα εξαφανιζόσουν"προσπάθησα να βγώ από το δωμάτιο αλλά με τράβηξε στο κρεβάτι πάλι.Τα φιλιά του με έπνιγαν "Σ'αγαπώ...Μην τον παντρευτείς σε παρακαλώ παμε έξω να τους πούμε ότι αγαπιόμαστε...Ζωή μου" Συνέχισε να με φιλά,τα πόδια μου δέθηκαν γύρω από την μέση του κ ανταποκρίθηκα κ εγώ στα φιλιά του,κάναμε έρωτα.Στον κήπο γιόρταζαν τον γάμο μου κ εμείς κρατούσαμε σφιχτά ο ένας τον άλλον.Το επόμενο πρωί κ ενώ ο Σάκης έλειπε στην δουλειά ήρθε σπίτι μου να μιλήσουμε."Θα το πώ στην Ελένη σήμερα κιόλας".Τον κοίταξα "Μην κάνεις τον κόπο,ότι έγινε μεταξύ μας ήταν ένα τεράστιο λάθος,δε θα αφήσω τον Σάκη".Με κόλλησε στον τοίχο"Δεν θα το κάνεις μ'αγαπάς,το ξέρω,συγνώμη που σε άφησα έτσι δεν μπορώ να σε χάσω,ήμουν δειλός στην αρχή,τώρα δεν με νοιάζει τίποτα,μόνο ΕΣΥ!".Του ζήτησα να με αφήσει είχα πάρει την απόφαση μου με είχε πληγώσει μια φορά δεν θα τον άφηνα να το ξανακάνει.Εκείνος έφυγε κ για μέρες προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό ήταν το καλύτερο για όλους.Καθημερινά μου έστελνε μηνύματα,στιχάκια χωρίς καμμία απάντηση.Οι μέρες πέρασαν κ λίγες ώρες πρίν τον αρραβώνα μου μου εστειλε "Ζωή μου είσαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.Σήμερα είναι η ονομασία μου,θα περιμένω να έρθεις αν δεν έρθεις θα σημαίνει οτι αρραβωνιάστηκες κ θα σε αφήσω ήσυχη.Σ'αγαπώ αγγελέ μου".Προσπάθησα να μην δώσω καμμία σημασία.Φτάνοντας όμως στο κέντρο που θα γινόταν ο αρραβώνας συνειδητοποιήσα οτι δεν ανήκω εδώ αλλά εκεί μαζι του."Δεν μπορώ να τον αφήσω,τον αγαπάω,δεν μπορώ να παντρευτώ κάποιον άλλον από πείσμα".Ο Σάκης με σκούντηξε "Τί σκέφτεσαι μωρακι μού?". "Σάκη εγώ...Εγώ έχω σχέση με τον Αποστόλη εδώ κ ένα χρόνο συγνώμη,έπρεπε να στο έλεγα νωρίτερα,ξέρω ότι δεν θα με συγχωρέσεις πότε αλλά τον αγαπάω".Σηκώθηκα από το τραπέζι κ άρχισα να τρέχω,πήρα το αυτοκίνητο μου κ με τέρμα το γκάζι έφτασα στην ονομασία.Μόλις είχαν τελειώσει κ οι περισσότεροι έβγαζαν φωτογραφίες."Αποστόλη??" φώναξα.Με είδε κ χαμογέλασε,έπεσα στην αγκαλιά του κ τον φίλησα μπροστά σε όλους όσους βρισκόταν εκεί ακόμα κ μπροστά στην Ελένη.Είμαστε μαζι περίπου δυό μιση χρόνια κ παντρευτήκαμε πριν 2 μήνες.Μπόρει να πλήγωσα έναν άνθρωπο αλλά μερικές φορές ο έρωτας δεν γνωρίζει περιορισμούς...Κ ο Τολάκος είναι ο πιο γλυκός μου πειρασμός!!!