ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φευγεις και καταρέω...ποτε δεν μου έδωσες τίποτα.Μονη πήρα μερικά ψύχοθλα από την επίσκεψή σου...Όμως η καρδιά μου σπαράζει.Πώς μπορείς να είσαι τόσο σκληρός?Δεν το περίμενα ολο αυτό..Ήμήπως φοβόμουν?Δεν είναι χωρισμός.Δεν υπήρξε ποτέ τίποτα.Είναι όμως αποχωρισμός.Από την ελπίδα.Την ελπίδα ότι μπορεί και να άκουγα έστω κάτι ουδέτερο από τα χείλη σου..Ένα αντιο..Αλλά ούτε αυτό δε μου παραχωρείς.Δεν ξέω τί είναι αυτό.Αγάπη δεν νομίζω..Έρωτας βαθύς..Χωρίς λογική..Είχα τόσα να κάνω, να δώσω..Αλλά πρέπει για μια ακόμα φορά να πάω παρακάτω..ΚΑΙ χωρίας εσένα..Όσο αντέξω..