ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.10.2012 | 02:23

Τελικά

όλοι κάποια στιγμή βρίσκουμε το δάσκαλό μας. Στην προκειμένη περίπτωση βρήκα τον δικό μου φέτος το καλοκαίρι. Και εκεί που έπαιρνα το αίμα μου πίσω και ανέβαζα και πάλι τον τεράστιο εγωισμό μου στα ύψη και έπαιρνα "ζωή" κάνοντας αυτό που μου έκανε ο πρώτος μεγάλος μου έρωτας πριν 2 χρόνια και 42 ημέρες. Ο Ο. με κατέστρεψε, ήμουν πλέον ψυχρή και απαθής..πλέον δεν με ένοιαζε κανένας και τίποτα..όχι μόνο επειδή το ήθελα, μάλλον είναι αυτό που λέμε κλειδώθηκα και κατάπια το κλειδί. Φέτος αποφάσισα να προσθέσω τον Χ. στην συλλογή με τα αποκτήματα. Από την πρώτη στιγμή ήξερα πως ο Χ. ήταν διαφορετικός από τους άλλους..κατά κάποιο τρόπο μοιάζαμε. Ήταν το ίδιο εγωιστής με μένα, το ίδιο μυαλό, έξυπνος, λειτουργικός και φαινόταν να είχε το παρόμοιο παρελθόν. Ο Χ. ήταν κάθαρμα και το ήξερα. Έφτασα στους 11. Και κάθε φορά που έβλεπα όλο και περισσότερους να με παρακαλάνε και μερικές φορές να κλαίνε μπροστά μου χαιρόμουν. Δεν είμαι κακιά, ποτέ δεν ήμουν..πάντα με πιάνουν τα ζουμιά όταν βλέπω θλίψη μπροστά στα μάτια μου. Όλο αυτό το παιχνίδι είχε μπει πλέον στην καθημερινότητά μου..έβρισκα το θύμα, περνούσαμε καλά μέχρι να βαρεθω και μετά το απολάμβανα, ένιωθα να είχα υπερδυνάμεις..ήταν η δόση μου..και ήταν εύκολο να την βρω, το παιχνίδι μου τις βαρετές ημέρες..βαριέμαι εύκολα. Ο Χ. ήταν βαρύ ναρκωτικό. Αποφάσισα να ρίξω τα δίχτυα μου σε πιο βαθιά νερά..με τραβούσε αυτή η υπεροψία του, ο τεράστιος εγωισμός του..ήταν αργά πλέον. Είχα γίνει το τσιράκι του, μια απ'αυτές που περίμεναν για ένα κομμάτι ψωμί μέσα στο κελί τους, ένα απόκτημα ακόμα που θα του τόνωνε τον εγωισμό. Ερχόταν και έφευγε και εγώ περίμενα την δόση μου νομίζοντας πως πλησίαζε η στιγμή που το όνομά του θα έμπαινε στην Λίστα. Τώρα οι δυνάμεις που ασκούσε επάνω μου σχεδόν εξασθένησαν..κάτι με εμπόδιζε να το δω..τον ευχαριστώ για ένα και μόνο πράγμα. Με έκανε να νιώσω και πάλι ζωντανή..και να καταλάβω πως το μυαλό σε πάει όπου θέλει. Δεν θα πω παραπάνω ήδη έχω πάρει τον ρόλο της τρελής. Αυτά.
 
 
 
 
Scroll to top icon