ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγήκα έξω για ποτό με παρέα μετά από 6 μήνες, όσους μήνες έχω να τον δω, άσχετα αν μιλάμε με κάποια email και sms στο κινητό.Τεράστιο κενό ακόμη μέσα μου, σε κάθε τραγούδι σχεδόν ή βούρκωνα ή το μυαλό μου πήγαινε στις στιγμές μας.Μου λείπει, του έστειλα και μήνυμα στο κινητό χωρίς φυσικά να πάρω καμία απάντηση. Καθόμουν και χάζευα και τον κόσμο να είναι επισης τόσο μόνος του. Κορμιά και ψυχές σαν τις άδικες κατάρες. Πως έχουμε γίνει έτσι; Αγαπάμε έναν άνθρωπο, θέλουμε να είμαστε μαζί του, ρισκάρουμε τα πάντα, για να καθόμαστε στο τέλος σ' ενα μπαρ και να θέλουμε να εξαφανιστούμε από προσώπου γης που δεν είναι μαζί μας.Κι όπως έλεγε και το τραγούδι εκείνη την ώρα.. εσύ κι εσύ κι ο έρωτας σου διαταγή και τελεσίγραφο...