3.11.2012 | 19:24
Ανοσία
μια μέρα ερχεται η στιγμή που έκτοτε "δε νιώθεις".Πολύ απλά γιατί βαρέθηκες να πονάς,να περιμένεις,να ελπίζεις.Το πόσο πληγώθηκε κανεις και το πόσο δυνατός γίνεται στη συνέχεια είναι ποσά ανάλογα.Και έτσι μετά από αυτή τη μέρα αποδεσμευεσαι απο το κομμάτι του εαυτού σου που αρέσκεται να θυμάται πράγματα που σε πονουν.Αυτό το κομμάτι λοιπόν τασσεται πλέον υπέρ σου λιποτακτώντας απο τη συμμαχία με τον αντίπαλο και πλέον εισαι έτοιμος να σταθείς στα πόδια σ και να προχωρήσεις.Το παρελθόν δεν έχει συναισθηματικά νοημα παραπέρα,παραμένει ενα σύνολο εμπειριών -μνημονικό φράγμα για μελλοντικά σφάλματα.Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε βλέπουν να προχωράς και να είσαι καλά-άλλωστε αυτό δε ζηλεύουμε στους άλλους ?Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να προσπαθήσεις να κανεις το πρώτο βήμα να είσαι καλά ,για χάρη του εαυτου σου.Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ιδέα.Ας παραγράψουμε λοιπον κομματια του παρελθόντος που μας πάνε πίσω,ας αφήσουμε στο δρόμο τους ανθρώπους που δε θέλουν να μπουν ή να είναι πια στο δικό μας και ας απολαύσουμε το Σαββατοκύριακό μας. ο πρώτος γύρος ποτών είναι στην υγειά όλων σαςΦράιντει