ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηταν one night stand. Το ηθελα. Εγω σε πιεσα να το κανεισ βασικα.Το πρωι στην πρωτη ευκαιρια εφυγα τρεχοντας απο κοντα σου.Οταν γυρισα το κεφαλι μου στην ταβερνα σε ειδα στο διπλανο μου τραπεζι. Τρομοκρατηθηκα λιγο. Δεν ηξερα τι ηθελες απο μενα. Εσυ ο ιδιος μου ειχες πει πως ο,τι κανουμε εντασεται στα πλαισια της μιας βραδιας.Την επομενη μερα πηρα το πρωτο καραβι και εφυγα.Το ηθελα.Ηθελα βασικα να σε κρατησω σαν την πιο ομορφη αναμνηση που ειχα ποτε. Ηξερα πως αν μεινω μια μερα παραπανω θα κολουσα μαζι σου και η "ωραια αναμνηση" θα κατεληγε σε κατι ασχημο (οπως παντα δηλαδη).Και αυτος ειναι και ο λογος που φοβαμαι τους αντρες. Η αν το θελεις ετσι καλυτερα, αυτος ειναι ο λογος που φοβηθηκα εσενα και δεν σου ειπα οσα επρεπε να μαθεις, το επαιζα πολυ αδιαφορη και ημουν ξινη.Ειναι απλα αμυνα. Φοβαμαι μην πληγωθω. Μετα βεβαια συνηδητοποιησα πως υπαρχει μια γαμημενη περιπτωση να διωχνω ο,τι καλυτερο μου εχει συμβει. Μαλλον κι αυτο το ηθελα. Ξερεις, να διωχνω ανθρωπους απο κοντα μου.Μετα απο λιγο καιρο ξαναγυρισα προφανως για να σε βρω, κατι που δεν εμαθες ποτε και απ'οτι φαινεται ουτε προκειται να μαθεις. Ηθελα απλα να μου αποδειξεις πως δεν εισαι αυτο που ειδα. Πως δεν εισαι τελειος δηλαδη. Για να μην εχω τυψεις μετα.Το θεμα ειναι πως ποτε δεν εμαθα το αν οντως αξιζεις η οχι και κατεληξα να δημιουργω αυτο που φοβομουνα.Μου εγινες ψυχωση, σε ερωτευτηκα κοινως, πληγωθηκα και κατεστρεψα την οποια αναμνηση.Τελος πηρα το αεροπλανο και εφυγα. Πιστευα πως θα ειχες βγει απο το μυαλο μου μεχρι τωρα. Στην τελικη μια καλοκαιρινη περιπετεια ησουν. Δεν καταλαβαινω τι γαμημενη φαση περναω και βλεπω το προσωπο σου σε περαστικους. Η γιατι σε βλεπω στον υπνο μου συνεχεια. Δε με αφηνεις να προχορησω, το ξερεις? Η υπαρξη και η απωλεια σου παραληλα μου σαπιζουν τα σωθηκα. Και η πλακα ειναι πως κατα πασα πιθανοτητα δεν θα σε ξαναδω καν στη ζωη μου. Απλα σε παρακαλω, βγες απο το κεφαλι μου. Ειναι αρκετα κουραστηκο το να ειμαι εθισμενη σε κατι το οποιο δεν υπαρχει.