ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άνοιξε το παράθυρο..κλείσε τα μάτια και πάρε μια βαθιά αναπνοή...έπειτα εξέπνευσε...το καμένο ξύλο από το τζάκι σε ναρκώνει...αυτή η γερή τζούρα σου κυριεύει το μυαλό και το κορμί..Σε γυρίζει πίσω...εκεί που η ξεγνοιασιά και η αθωότητα σε χαρακτήριζαν...Σε γυρίζει σε εκείνες τις όμορφες οικογενειακές στιγμές που είστε όλοι μαζί μπροστά απ το τζάκι......για δεύτερα πίστεψα πως ήμουν και πάλι παιδί, ξέγνοιαστο, ανέμελο και προστατευμένο στην αγκαλιά των γονιών......για δεύτερα νόμιζα πως άκουσα τη φωνή του μπαμπά να λέει ''παιδί μου πήγαινε κάτω με τον αδερφό σου να φέρεται ξύλα για το τζάκι, όχι βρεγμένα, τα ξερά''Είναι αυτές οι ελάχιστες στιγμές που νοσταλγείς ο,τι θεωρούσες δεδομένο...