ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν ξερω που βαινει η κατασταση, αν θα απαλυνθει καπως η κριση τον επομενο χρονο, ουτε αν πρεπει να ονειρευομαι η > ? ποια σταση πρεπει να υιοθετησω στη ζωη, οχι μονο απο την σκοπια της οικονομικης μου στενοτητας, αλλα ως κοσμοθεωρια. (ποιο ειναι ισως το μαθημα μου που αγνοω)? και ακομα δεν ξερω τι αισθανομαι αν σε αγαπω? σου αξιζω? μου αξιζεις? Θα μπορουσαμε να ειμαστε συνοδοιποροι σε αυτη την οργανωμενη συγχυση!!! θα πεταγα οτι σκουπιδι στολιζει την φυλακι μου, μονο αν ησουν μαζι μου... ετσι πιστευω αυτη την ωρα, αυτη την ωρα, που εχω να σε δω δυο μηνες και.... και ουτε ξερω γιατι, περναγαμε ομορφα νομιζα οτι ημουν ευχαριστη, κεντρο, πλακα, γκαζι.. ισως κανεις ενα βημα, που εγω δεν προκειται. η ζωη ξερει.. και επειδη βαρεθηκα την εξομολογηση μου, στελνω πολλα φιλια σε ολους, και κυριως στους ανυποψιαστους, στα θυματα σειρηνων, στους ιπποτες με το οπλοστασιο του Δον Κιχωτη...