ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν είμαι γενιά του Πολυτεχνείου. Και λυπάμαι γι’ αυτό. Και ζηλεύω γι’ αυτό. Είμαι γενιά του εμφύλιου. Έζησα όμως σαν μαθητής, μετά φοιτητής και μετά φαντάρος όλα αυτά τα γεγονότα:χούντα, φυγή (αυτομόληση) βασιλιά, Κύπρο, Πολυτεχνείο, πτώση παπαδόπουλου, άνοδο ιωαννίδη, επάνοδο Δημοκρατίας, έξοδο από το ΝΑΤΟ.Πολλοί Έλληνες, γεννήτορες σας, υπέφεραν τα χρόνια αυτά από φίμωμα, στέρηση βασικών ελευθεριών που εσείς σήμερα έχετε, χαφιεδισμό, αδικία, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια. Δεν γνωρίζω -προσωπικά- για θανάτους. Εγώ μπορώ να πω μόνο γι αυτά που έζησα και είδα με τα μάτια μου.1.Τότε δεν τολμούσες να μιλήσεις ούτε στο διπλανό σου. Οι χαφιέδες της ασφάλειας ήταν παντού. 2.Επικεφαλής του χαφιεδισμού οι περιπτεράδες. Οι εκθέσεις και αναφορές τους ήταν στους προσωπικούς φακέλους του κάθε φαντάρου (έτσι Φώτη;).3.Η προπαγάνδα, ανόητη, χυδαία, εξαργυρωμένη με οφίτσια παντού.4.Λογοκρισία, καταπίεση κάθε ελεύθερης σκέψης.5.Άνοδος της τάξης των στρατιωτικοκρατούντων. Εκεί που τους κορόιδευες, τώρα έγιναν οι εύποροι δυνάστες. Η άρχουσα τάξη;6.αμερικάνικη επιρροή παντού.7.Ξεχαρβαλωμένες μονάδες στρατού, που το μόνο που δεν έκαναν ήταν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Πατρίδας.8.Οι βασανιστές ερχόταν στο καφενείο που καθόσουν μόνος σου , έπαιρναν άλλους 5 από τα διπλανά τραπέζια και αυτόματα ήσουν συνωμότης συμμετείχε σε παράνομη συγκέντρωση. Στο διπλανό οικόπεδο λοιπόν και ξύλο με σιδερένιους κουβάδες (έτσι Τάκη ;)9.Στο στρατό μούγγα. Όλοι αυτοί οι μονιμάδες (γκρίτζαλης) που τους είχε φτάσει η αρβύλα στο λαιμό, έβγαζαν τα κόμπλεξ τους στα χαρακτηρισμένα σαν Χ,Ψ,Α, Ελληνόπουλα με καψόνια. Θυμάμαι στη Θήβα, σε μονάδα που από τα 1.000 άτομα μόνο 25 ψηφίζαμε, μας φώναξε ο διοικητής για να μας πει γιατί σ’ αυτές τις πρώτες εκλογές του παπαδόπουλου έπρεπε να ψηφίσουμε ναι. Γιατί όπως με ακλόνητα επιχειρήματα μας είπε «αν ψηφίζαμε όχι θα μας γ@μούσε την μάνα».10.Δεν έζησα το Πολυτεχνείο από κοντά. Τότε το βράδυ του Πολυτεχνείου ήμουν εκεί απέξω, σαστισμένος, χαμένος, φοβισμένος, αλλά με προσμονή ότι θα ξεκουμπιστεί επιτέλους αυτή η μούχλα πάνω από την Πατρίδα και τις καρδιές μας.11.Και έφυγε η μούχλα αλλά οι χουντικοί ήταν ακόμα εκεί. Η μονάδα που υπηρετούσα ήταν Ελληνοαμερικανική. Και είχε τεράστιους πομπούς. Μονάδες Νατοϊκές προπέτασμα για την εγκατάσταση Αμερικάνικων τηλεπικοινωνιακών μηχανημάτων μέσα στη χώρα μας για το καλό του ψυχρού πολέμου. Την παραμονή εισβολής των τούρκων στην Κύπρο , ο διερμηνέας ( ο Ηρακλής) ήρθε από τον αμερικάνικο τομέα και μας είπε ότι οι ασύρματοι των αμερικάνων μεταδίδουν ότι γίνεται εισβολή στην Κύπρο. Το αναφέραμε αμέσως στον χουντικό διοικητή (Μπίθας) . Μετά από πίεση ειδοποίησε το Γ’ σώμα και η απάντηση που πήρε ήταν ότι δεν έτρεχε τίποτα. Ξαναπήγε στους αμερικάνους ο Ηρακλής. Ναι επιβεβαίωσε γίνεται εισβολή. Ξανά στον Μπίθα, ξανά στο Γ’ σώμα. Μπααα, δεν τρέχει τίποτα. Μην ανησυχείτε ήταν η απάντηση. Ανησυχήσαμε…12.Στρατιωτική μηχανή ξεχαρβαλωμένη, η γύμνια της φάνηκε μόλις έπεσε η χούντα, υλικά κλεμμένα, αυτοκίνητα χαλασμένα, αξιωματικοί διχασμένοι, μπάχαλο.13.Υπήρχαν και σωστοί, λεβέντες, κατώτεροι αξιωματικοί (Άρης Συναντάσκης, Κώστας Μουτούσης) που πέταξαν τα διακριτικά τους και έγιναν ένα με τον φαντάρο, αγανακτισμένοι και αυτοί από ότι γινόταν. Αλλά ήταν μειονότητα.14.Και όταν έφυγαν επιτέλους, αυτοί που ποτέ δεν πρέπει να ξανάρθουν, μέσα από το μικρό δασάκι της μονάδας στο Λαγκαδά, άκουσα το πιο γλυκό άκουσμα της ζωής μου. Το ραδιόφωνο, ναι η ΥΕΝΕΔ, έπαιζε Θεοδωράκη. Ρωμιοσύνη!!! Ο κόσμος ήρθε τούμπα, τα μάτια υγρά, τα χέρια να τρέμουν, οι λυγμοί ασταμάτητοι. Ελεύθεροι, φλεγόμενοι, από την σπίθα που αυτοί που ακόμα ζηλεύω άναψαν στις 17 Νοέμβρη.Δεν έχει σημασία αν γίνανε λάθη. Και ήταν πολλά. Αν γίνονται ακόμα. Και είναι πολλά . Αν θα ξαναγίνουν. Και θα είναι πολλά. Είναι όμως κρίμα και άδικο να αμφισβητούμε και να λασπώνουμε χωρίς καμία διάκριση και αβασάνιστα, ανθρώπους και αγώνες, απλά επειδή εμείς δεν είχαμε την τιμή να τους ζήσουμε μαζί Τους.