18.11.2012 | 17:54
εργασία και χαρά
εργαζόμουν με κάποιον με τον οποίο προς το τέλος της συνεργασίας μας ξεκίνησε κάτι το μη συναδελφικό χωρίς ποτέ όμως να εκδηλωθεί. Έγινε πριν 3 χρόνια περίπου απο την ημέρα που έληξε η συνεργασία μας τον είδα μόνο άλλη μια φορά και αυτή πριν απο πολύ καιρό. Μερικές φορές τον σκέφτομαι χωρίς να το επιδιώκω και φυσικά δεν δίνω ιδιαίτερη βαρύτητα απλά λέω μέσα μου πως όλα είναι αναμνήσεις ,το τελευταίο χρονικό διάστημα όμως η διαίσθηση μου όπως και η σκέψη μου βρίσκετε σε εκείνον πιο έντονα και σας ρωτώ τι μου συμβαίνει και θυμάμαι μετά απο τόσα χρόνια κάποιον που ποτέ δεν είχα κάτι ουσιαστικό μήπως έχω μπερδευτεί λιγάκι? εκπλήσω τον εαυτό μου και καμιά φορά θα ήθελα να τον καλέσω για να μάθω νέα κλπ αλλά πάλι .. μετά απο τόσα χρόνια.!!Αναρωτιέμαι μήπως αν (?)είναι που με σκέφτεται και εκείνος αλλά πάλι λέω δεν μπορεί.. ίσως δεν πιστεύω τόσο πολύ σε εμένα. Πάντως η στιγμή που καθόμασταν εν ώρα εργασίας αντικριστά και δουλεύαμε η έκρηξη που ήρθε και σφηνώθηκε στο στήθος μου ακόμα να την ξεχάσω όπως και την ντροπή μου την επομένη μέρα ένιωθα πως αυτό το συναίσθημα ήταν τόσο δυνατό όσο ένα βέλος και δεν ήθελα με τίποτα να μπερδέψω τα επαγγελματικά μου με τα προσωπικά μου μετά από λίγο καιρό έφυγα. Άλλα για πρώτη φορά ένιωσα ένα τόσο παράξενο συναίσθημα να με εξουσιάζει να με παγώνει και να μην μπορώ να το ελέγξω όσο και να το ήθελα.