ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 4 μήνες που χώρισα πέρασα από πολλές φάσεις .... την φάση του θυμού.... της απελπισίας... της κατάθλιψης(αυτή τη φάση δεν είμαι σίγουρη ακόμη αν την έχω περάσει ..)....των νέων ραντεβού και της απογοήτευσης που έλαβα από αυτά. Όχι δεν πιστεύω ούτε πρόκειται ποτέ να πω πως όλοι οι άντρες είναι ίδιοι, γιατί πολύ απλά δεν είναι! Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα , λοιπόν, σήμερα κατάλαβα τι είναι αυτό που με βασανίζει... Φοβάμαι.. και το χειρότερο είναι πως φοβάμαι πολύ!Είμαι άνθρωπος που όταν είμαι με κάποιον δίνομαι και κατ' επέκταση δένομαι ολοκληρωτικά. Και εκεί είναι που την πατάω...Οπότε με κυριεύει ο φόβος.... Έπαψα πια να πιστεύω πως θα γίνει το θαύμα και ο μετανιωμένος πρώην θα γυρίσει...Μαζί με αυτό όμως έπαψα επίσης να πιστεύω πως θα βρω κάποιον που να μου δίνει όσα δίνω κι εγώ... και γιατί όχι, και λίγα παραπάνω!Έτσι, περνούν οι μέρες , άλλες αργά και βασανιστικά και άλλες πολύ γρήγορα. Και όλα μένουν ίδια. Και όλοι συνεχίζουμε την μίζερη ζωή μας με έναν φόβο στην καρδιά , ο καθένας μοναδικό.