ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξερεις τι με σκοτωσε?Εκεινη η τεραστια σιωπη αναμεσα απο τα φιλια μας.Που κανεις μας δεν αρθρωνε λεξη.Ουτε εσυ ουτε και εγω.Μονο κατι αναστανεγμοι και οι καρδιες που κοντευαν να φυγουν απο τη θεση τους.Την ακουγα.Μν μου πεις πως λεω μαλακιες.Αλλα ειμαστε και οι δυο ανωριμοι να διεκδικησουμε.Και ετσι βουλιαζουμε στην μοναξια μας.Θυμωνεις μαζι μου και μετα θυμωνω και εγω.Και μια νομιζω οτι παιζεις με μενα και μετα πιστευεις τα ιδια για μενα.Μπλεξαμε την αναγκη και τα θελω.Το ξερεις?Φιλοι δεν ειμαστε πια.Κατι αιωρειται φοβισμενο.Και το παιζουμε οτι δε συμβαινει τιποτα.Τυπικα τα νεα μας.Αν εισαι καλα και αν ειμαι.Και αφηνουμε τις μερες να περνανε.Ηλιθιε σε νοιαζομαι!Και δεν ξερω πως να στο δειξω και πως θα το παρεις.Φοβαμαι.Και εσυ φοβασαι. Και ρε φιλε οχι δεν ειμαι η γκομενα π δε δινει δεκαρα τσακιστη , γιατι αυτο νομιζεις που να σε παρει ο διαολος.Απλως εχω πληγωθει και εγω οπως και εσυ!Και εχω υψωσει κατι τοιχη για αμυνα μεχρι εκει πανω!Και το ξερεις,το ξερεις!Την απιστευτη ανασφαλεια μου που κρυβεται πισω απο την αυτοπεποιθηση μου ... Ξερεις και ξερω.. αλλα..Φοβαμαι , φοβαμαι μην ακους τι λεω.Εισαι πολυ μακρια εισαι πολυ κοντα.