ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βραδυ Παρασκευης πριν μια βδομαδα σχεδον στην εξοδο του σινεμα... περιεργο συναισθημα συνηθως κομπαζα για το ποσο ΔΕΝ με αγγιζουν τα εργα... περιεργο...Μονο αυτος που ξεπερνα τα ορια του γνωριζει που ακριβως ειναι αυτα ειχα διαβασει καποτε . Τουτη η σκεψη αρχιζε να γεμιζει επικινδυνα το μυαλο μου βλεπεις υπαρχει μια δεδομενη χρονικη στιγμη που ολα αρχιζουν να ξεκαθαριζουν,σαν να αποκτουν το νοημα που παντα με γυροφερνε αλλα δεν πλησιαζα.Ειναι εκεινη η στιγμη που αυτο που ημουν το παρελθον μου το παρον τεμνονται με το μελλον .ενα σημειο τομης με απειρες πιθανες διαδρομες.Ποια θα διαλεξω δεν εχει σημασια , σημασια εχει οτι πλεον αυτη καθεαυτηη διαδρομη ειναι δικη μου επιλογη.εκει χρονος και χορος γινονται ενα.μια στιγμη ενα σημειο...ελευθεριας .Συναισθηματικης πνευματικης ελευθεριας... μια αισθηση που με κατακλυζει με μια ζεστη ηρεμια σαν να βυθιζομαι σε χλιαρο νερο, συνειδητοποιω τη πραγματικη αξια ,ρολο και προορισμο μου... Αναγεννηση!... ειμαι εδω ,εγω!δεν υπαρχει κατι εξω απο μενα που με κρατα δεσμιο,καθηλωμενο σε μια διαδρομη προδιαγεγραμενη . το παρελθον τα βιωματα που θεωρω οτι με καθοριζουν ειναι μια απλη ψευδαισθηση.η ευκολη δικαιολογια για την αδυναμια μου να κατανοησω οτι για να αλλαξω κατιπρεπει πρωτα να αλλαξω εγω ο ιδιος.ολα οσα δεν μου συνεβησαν ηταν απλα γιατι εγω ο ιδιος δεν το επελεξα να γινουν.καμια αλλη δικαιολογια.με λανθασμενη αισθηση της ατομικοτητας ηταν σαν να χανω το δασος αφοσιωμενος σε ενα και μονοδεντρο, δεντρο που απο μονο το αξια δεν εχει. Την αποκτα μονο θεωρουμενο ως κομματι του δασους.Η ατομικοτητα μου ,η ιδιαιτεροτητα της δεν ειναι εκει γιανα με διαφοροποιει, αλλα για να με ενταξει στο γενικοτερο μου συνολο.Στην αρχικημου πηγη και προελευση...Συνολικοτητα...μπορω να υπαρξω και να αντιληφθω τον εαυτομου μονο μεσα απο τα δικα σου ματια γιαυτο και σε χρειαζομαι να διαφερεις απο μενα.Αυτο ειναι που δινει ιση αξια σε ολους μας, το γεγονος οτι ειμαστε το ιδιο , κομματιατου ιδιου παζλ δοσμενα με διαφορετικη μορφη ωστε να συμπληρωνουν το ενα το αλλο αλληλεπιδρωντας στο διηνεκες .Στο σημειο αυτο τα βιολογικα φραγματα του χρονου εξαφανιζονται , οι επιλογες που θεωρητικα χαθηκαν στο διαβα του επανερχονται ως πιθανα ενδεχομενα δινοντας την δυνατοτητα της επιλογης η μη κατω απο νεεςσυνθηκες.Αποτερος σκοπος οχι να προλαβω αλλα να ολοκληρωθω...Ειμαι παροδικος,με μια ζωη που δεν ειναι κτημα μου, αλλα δανεικη οπως ενα ποσο ενεργειας που μεταφερεται και μετασχηματιζεται χωρις να χανεται. ελευθερος απο χρονικα δεσμασημασια εχει να μεταφερω το ποσο αυτο της ενεργειας με τον καλυτερο δυνατο τροποΑπτην στιγμη της γεννησης ως το τελος αλληλεπιδρουμε δενομαστε με αλλους.καθε μας πραξη σπαει τα χρονικα ορια επιρεαζει παρελθον παρον και γεννα το μελλον μας. εμενα οι ταινιες συνηθως δεν με αγγιζαν...... συνηθως....