ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

παιδιά θα το κλείσω.θα το κλείσω το ρημάδι και θα βγω στον έξω κόσμο. Σκεφτόμουν πριν ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου και εννοώ στις έξω συνθήκες, και τις αντιδράσεις μου.Φοβάμαι τον εαυτό μου και τις αντιδράσεις μου. Μια λάθος απόφαση.Θέλω να ελέγχω τα συναισθήματα μου και να τα ζω.Θέλω να ζήσω επιτέλους, όλα τα συναισθήματα που έρχονται να τα ζήσω, να μην τα φοβάμαι.Να είμαι συναισθηματικά παρών στον έξω κόσμο και να αποδέχομαι τη χαρά και τη λύπη, ό,τι έρχεται.Θέλω να μεγαλώσω. Να βλέπω αν κάτι με ευχαριστεί ή αν με δυσαρεστεί, από το πρωί που πηγαίνω στη δουλειά μέχρι το βράδυ που γυρνώ σπίτι μου. Να είμαι εκεί.Να ξυπνήσω ρε γαμώτο και να δω τι θέλω να κάνω.Να ξυπνήσω και να δω που θέλω να μείνω, να βρω ένα σπίτι που να με ικανοποιεί και να με ευχαριστεί στη ζωή μου.Πού είμαι χαρούμενος.Αλλά φοβάμαι γι'αυτό που θα αντιμετωπίσω.Φοβάμαι το άγνωστο. Είμαι συμβιβασμένος με την τωρινή μου πραγματικότητα και φοβάμαι το άγνωστο. Δεν μπορώ να με δω έξω από αυτό που κάνω κάθε μέρα γιατί φοβάμαι ότι θα στενοχωρηθώ, και πώς θα το αντιμετωπίσω, πώς θα αντιμετωπίσω τον εαυτό μου, πώς θα δω τον εαυτό μου πεσμένο, λυπημένο και πώς θα με ξανασηκώσω. Να δω τι γίνεται εκεί έξω , τι είναι αυτό που δεν μ' αρέσει και τι είναι αυτό που με ευχαριστεί.Να αποδεχτώ και τον εαυτό μου όταν κάτι δεν με ευχαριστεί αλλά να ξανασηκώνομαι και να πηγαίνω προς το καλό.Αλλιώς πώς θα κινηθώ προς τη χαρά; Επίσης πώς θα πάρω αποφάσεις; Πώς θα αποφασίσω για κάτι αν είμαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι;Πώς θα με δω αν δε με δεχτώ και λυπημένο; Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να είμαι μεταβλητός και ευμετάβλητος και οκ με αυτό, το γεγονός ότι θα μεταβάλλομαι, θα πηγαίνω, θα έρχομαι, θα ανεβαίνω , θα κατεβαίνω για όλη μου τη ζωή.έτσι δεν είναι;ευχαριστώ τη στήλη, ουφ, τα είπα!(και δεν ξέρω αν έχω κι άλλα, πού είμαι ακόμα...)