30.11.2012 | 02:35
Σκέψεις...
Όλοι σε βρίζουν... όλοι μου λένε να σε διώξω εντελώς απ'τη ζωή μου γιατί δεν αξίζεις, γιατί μου συμπεριφέρθηκες άσχημα, γιατί με πλήγωσες.. μακάρι να μπορούσα με κάποιο τρόπο να γύριζα το χρόνο πίσω και να μην φτάναμε σ'αυτό το σημείο. Μπορεί να τελείωσε, μπορεί να μαζεύω τα κομμάτια μου ένα ένα για να ξεκινήσω απ'την αρχή αλλά... Θα μου λείπει πάντα το χαμόγελό σου. Αυτό το παιδικό χαμόγελο που μου αρκούσε να το κοιτάω κι ένιωθα ευτυχισμένη. Θα μου λείπουν πάντα οι βλακείες σου, οι χαζομάρες σου, που θύμωνες επειδή έλεγα τη φέτα φέτα και όχι τυρί! Τα ξανθά σου τα μαλλάκια που δε με άφηνες ποτέ να στα πειράζω και γκρίνιαζες. Η μυρωδιά σου... πώς θα συνηθίσω τη μυρωδιά κάποιου άλλου; Πώς θα ξανανιώσω κάτι όταν όλες οι αισθήσεις μου και το μυαλό μου είναι δοσμένα σε σένα; Φοβάμαι να ερωτευτώ, φοβάμαι να πονέσω ξανά, φοβάμαι να ζήσω χωρίς εσένα.. Θέλω να γυρίσεις, να συνεχίσουμε από κει που σταματήσαμε, τόσο ξαφνικά, τόσο άδοξα.. Θα σ'αγαπώ και θα μου λείπεις πάντα! Α.