ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είμαι κολλημένη εδώ και κάτι μήνες με ένα παιδί από τη σχολή. τον έχω ενημερώσει για τα συναισθήματά μου γι'αύτον και αυτός αρνήθηκε.παρόλα αυτά κρατάει μια φιλική στάση απέναντι μου, χωρίς να μου κόβει τον αέρα... έχω προσπαθήσει να ξεκολλήσω αλλά μάταια, δε τα καταφέρνω, το αντίθετο μάλιστα. μ'άρεσει να βρίσκομαι γύρω του και να συζητάμε, παρόλου που οι συζητήσεις μας αυτές συνήθως καταλήγουν σε παρεξηγήσεις και συγκρούσεις λόγο διαφορετικών αντιλήψεων, απόψεων και καμιά φορά το πως κρίνουμε ο ένας τον άλλον. είμαι χαμένη ως προ το τι να κάνω. μου φαίνεται είμαι σε αδιέξοδο, διότι ούτε να τον ξεπεράσω μπορώ, ούτε να τον κατακτήσω (λόγο αδυναμίας του χαρακτήρα μου και μιας υποψίας ότι μάλλον τα ψήνει με μια άλλη), ούτε να κοιτάξω κάποιον άλλον ή να δώσω ευκαιρία να με πλησιάσουν άτομα που ενδιαφέρονται για μένα. έτσι λοιπόν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. δοκίμασα να τον ξεπεράσω και ως τώρα απέτυχα. τώρα λέω να δοκιμάσω (αν και είναι σίγουρο ότι θα φάω τα μούτρα)να τον "κατακτήσω"...ή έστω να τον πλησιάσω περισσότερο από απλοί συμφοιτητές.