Απλά φοβάσαι να μείνεις μόνη σου.. Βλέπω έχεις φίλες και αυτές είναι το καλύτερο στήριγμα στην μοναξιά σου. Μην καταπιέζεσαι, το ίδιο λάθος είχα κάνει και εγώ κάποτε και ήμουν χάλια ψυχολογικά. Όταν έδωσα ένα τέλος ένιωσα τη ζωή μου αλλαγμένη και πιο καλά! Όσον αφορά την αυτοκτονία, για εμένα είναι ανώριμος και ηλίθιος. Φύγε μακριά μη σε πάρει καμιά μπόρα και εσένα.
23.12.2012 | 08:13
σκαταααα
τον τελευταιο χρονο εχω παρα πολυ πιεσμενο προγραμμα(δουλευω,σπουδαζω και παραλληλα βοηθω την μαμα μου στην μετακομιση της στην αθηνα) και το αποτελεσμα ? απο την στιγμη που χωρησα με τον πρωην μου (πριν 2 χρονια) ειμαι μονη(...σαν το λεμονι)αυτος σπουδαζει εξω και τελοςπαντων με παιρνει τηλεφωνα για να βγουμε τωρα τα χριστουγεννα που θα ερθει ελλαδα και εγω ειμαι σε μια κατασταση αδιεξοδου γιατι απο την μια δεν ειμαι ερωτευμενη μαζι του αλλα απο την αλλη χρειαζομαι καποιον γτ θα μου στριψει στο τελος. και θα μου πειτε, που ειναι το προβλημα?αυτος οταν ειχαμε χωρησει ηταν ψυχακι. μου ελεγε οτι θα αυτοκτονησει και αλλα τετοια(και το κακο ειναι οτι ικανο τον εχω να κανει καμια μαλακια και να το εχω κριμα την ζωη μου).και ρε παιδι μου γενικα δεν θελω να νιωθω οτι τον κοροιδευω Η αληθεια ειναι πως δεν ειμαι σιγουρη πως αυτο ειναι το καταλληλο μερος να ποσταρω τα παραπανω αλλα φανταστηκα πως ο τιτλος ῾εξομολογησεις῾ χωραει τα παντα μεσα του.γραψτε την αποψη σας παρακαλω γτ στις φιλες δεν εχω πει τπτ (θα με βρισουν που ξαναασχολουμε μαζι του και θα χουν (ισως) δικιο)
1
