23.12.2012 | 21:19
-
Δεν αντέχω αλλο..Τοσος πονος..Με διαλυει,με συνθλιβει...Και ειμαι ολομοναχη..Δεν εχω κανεναν να μιλησω πραγματικα..Δεν εχω κανεναν...Χρειαζομαι τοσο μια αγκαλια..Οχι λογια,μονο μια αγκαλια απο καποιον που θα καταλαβει.Κι ομως δεν την εχω..Το μονο που εχω ειναι η αγκαλια που δινω εγω στον ευατο μου,κι αυτη ανάμεσα στις στιγμες που μου προκαλω πονο και με τιμωρω για το οτι ειμαι ενα λαθος,μια απογοητευση για ολους..Δεν μπορω να το συνεχισω αλλο αυτο και το χειροτερο ειναι πως κανεις δεν το βλεπει,δεν το καταλαβαινει..Ισως όταν εχω φύγει πια να το καταλαβουν..Γιατι πια νιωθω τοσο εντονα οτι θα "φυγω",δεν μπορω να σταματησω αυτη την "επιθυμια",τις εικονες στις οποιες αυτοκτονω..Πια δεν μπορω να το παλεψω...Φοβαμαι οτι πλησιαζω στο τελος.
