ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακούω ένα κομμάτι που μου αφιέρωσε κάποιος. http://youtu.be/VrH3XF4Ch0U Πάντα λόγια ήμουν. Τι να πω, φοβάμαι τις πράξεις.Ζω μέσα από την φαντασία μου. Φοβάμαι το πραγματικό, τόσο που δεν πιστεύω πλεόν στην ύπαρξη του. Κι είμαι μόνιμα κουρασμένη, μόνιμα. Μόνιμα, πονάει και η αδράνεια καμιά φορά.Σπάνια αποφασίζω να κάνω κάτι, όχι πως έχω μετανιώσει ποτέ γι αυτά που χώ κάνει.Απλά σκέφτομαι καμιά φορά πόσο χρόνο ξοδεύω για λίγες στιγμές.Μετά λέω, στο διάολο, είναι θεσπέσιες στιγμές κι είναι τόσο απλές που κανείς δεν μπορεί να μου τις στερήσει, παρά μονάχα εγώ. Άλλη μια παθητική μέρα ξεκινά. ΥΓ. Κάνω μια οκνηρή ζωή αυτή τη περίοδο μου μου αρέσει πολύ. Το παραδέχομαι. Δεν θέλω να την κάνω για πάντα. Αλλά έτσι είμαι, θέλω την υπερβολή στα όλα της και είμαι υπερβολική τις περισσότερες φορές. Στη σούμα, ισορροπώ! :Ρ