ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και συζηταγα με μια φιλη μου για τα δικα της ερωτικα χαλια και μου ρθε σφηνα στο μυαλο το δικο μου ερωτικο χαλι.Φοιτητρια εξωτερικου η κυρια,ταξιδευω 6 φορες το χρονο και ουσιαστικα δεν παω πουθενα.Εχω γνωρισει τοσα πολλα ατομα και δεν ξερω κανεναν. Εχασα δυο σοβαρες μου σχεσεις επειδη εφυγα και ο ενας ητανε και ο μεγαλος μου ερωτας (so far) και τωρα..εκει στα ξενα να ψαχνομαι...και να μη βρισκω κατι γιατι κανεις δε θελει να δωσει.Ισως και γω να μην ηθελα να παρω κατι αρχικα...αλλα τωρα βαρεθηκα. Βαρεθηκα να γνωριζω καποιον και να μου λεει ''ρε συ...οκ...αλλα μενεις μακρυα'' και με τα δικια του...αλλα εγω ,ρε συμπαν,τι φταιω να με τρωει η μοναξια? και στην τελικη οπως ειπε και η φιλη μου...μηπως ψαχνω σε λαθος μερος τον ερωτα? Ναι τι καθομαι και ψαχνομαι καθε φορα που ερχομαι ελλαδα? Αλλα και στο εξωτερικο ειναι ολοι σε ενα κλιμα ''πηδηχτειτε γιατι χανομαστε''..και γω δε το θελω πλεον αυτο. Το αποτελεσμα ειναι οτι...εγω ειμαι εδω και εξομολογουμαι στη lifo ενω θελω απλα μια κουπα τσαι και μια αγκαλια που δε θα τη χασω σε καποιο αεροδρομιο.