29.12.2012 | 03:30
κλεφτης ποδηλατων.
Σε ειδα ενα βραδυ να με κοιτας επιμονα, με πλησιασες να μου συστηθεις και μου ειπες οτι με ηξερες απο παντα. Σου ειπα οτι παιζεις και γελασες. Το βλεμμα σου διαπερασε τη λογικη μου και καρφωθηκε εκει. Οταν σε πλησιαζα για να σε ακουσω, εκλεινα τα ματια για να κρατησω τη φωνη σου μεσα μου. Οταν με πλησιαζες για να μου μιλησεις, το μονο που υπηρχε ηταν το αρωμα σου. Μου εδωσες το τηλεφωνο σου και εξαφανιστηκες. Σαν να μην ηθελες κατι, εμεινα να σε κοιταω να φευγεις.Βγηκαμε μετα απο δικη σου κινηση και μετα εξαφανιστηκες παλι. Περνας περιεργη περιοδο, ειπες. Σε ειδα λιγο καιρο μετα με αλλη αλλα και παλι με κοιτουσες. Αναρωτιεμαι τι σκεφτοσουν.Ισως αν ημουν μικροτερη να αντιδρουσα διαφορετικα, αλλα χαρηκα που σε ειδα, ακομα και αν συνθηκες δεν επετρεπαν τιποτα περισσοτερο.Ειχες παντως ενα δικιο. Εκανα σεξ πολυ συντομα. Απλα οχι μαζι σου. Γιατι εσενα ηθελα να σε γνωρισω και αυτο το φοβασαι. Και ειναι κριμα. Για σενα, οχι για μενα. "Αν ποτε ξαναβγουμε", μη μου μιλησεις για ωριμοτητα. Καλη Χρονια!