Την απάντηση την έδωσες μόνος σου και είναι η πιο σωστή. Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τους εαυτούς μας και να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να μας απομακρύνει από τους στόχους που έχουμε βάλει στη ζωή μας. Θα πρέπει να εξασκηθούμε και να έχουμε τη δύναμη να κάνουμε και να διαλέγουμε το καλύτερο για μας. Είναι δύσκολο, μιας και δεν λειτουργούν τα πάντα με τη λογική, αλλά όχι ακατόρθωτο!
2.1.2013 | 13:32
Πώς φτάσαμε στο σημείο να μην ερωτευόμαστε;
Εξαφάνιση..μόδα ή αναγκαίο κακό;Γνωρίζεις ένα άτομο, υπάρχει ενδιαφέρον στην αρχή να μάθει ο ένας το άλλο..απλά δεν υπάρχει ουσιαστικό..Tο ενδιαφέρον φτάνει μέχρι την άκρη του κρεβατιού του.. Όλα κυλάνε όμορφα μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσεις να αναρωτιέσαι..τι είναι αυτό που έχουμε;Κι αν έχουμε κάτι το ονομάζουμε σχέση, βρισκόμαστε και περνάμε καλά,κάνουμε σεξ όποτε και αν θέλουμε;Ουφ..μπλέξιμο...άσε καλύτερα να μην ασχοληθώ..Έτσι λέμε όλοι και στο τέλος καταλήγουμε να γκρινιάζουμε για τη μοναξιά μας, να λέμε οτι θέλουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας, συντροφό μας και όταν και άμα τα αποκτήσουμε όλα αυτά, ξεκινάει άλλη γκρίνια..''γιατί μιλάμε τόσο πολύ στο τηλέφωνο;Γιατί το σεξ δεν είναι όπως το περίμενα;Γιατί να μην μπορώ να ξεμοναχιάσω τον τύπο-τύπισσα που με κοζάρει στη γωνία;Γιατί μου σπάει τα νεύρα;Γιατί η σχέση μας δεν έχει την ένταση που αναζητούσα;Επιτέλους γιατί κάνει σα μωρό παιδί;Νομίζει οτι έχω καμιά όρεξη να τον νταντεύω;Και πολλά πολλά άλλα..αμέτρητρες συζητήσεις με τους φίλους σου,παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι και άκρη δεν βγάζεις καμία..Βέβαια αρχίζεις να νιώθεις καλύτερα όταν καταλαβαίνεις πως έχεις βρει την επικοινωνία και την κατανόηση που ζητάς ενώ εκεί έξω είναι ζούγκλα..λες, δε βαριέσαι..που θα βρω τέτοιον άνθρωπο ξανά; Και το πάθος;Δεν σου λείπει; Το φτερούγισμα σην καρδιά όταν βλέπεις τον άλλο;Τον κόμπο στο στομάχι σου όταν τον σκέφτεσαι;Η λαχτάρα που έχεις κάθε φορά όταν τον αντικρίζεις;Χάθηκαν προφανώς μέσα στον συμβιβασμό σου..κι ενώ λες οτι δεν ήρθες σε αυτή τη ζωή για μισά πράγματα, δεν κάνεις τίποτα για να το αποτρέψεις..μένεις στη σιγουριά σου και όλα καλά καθώς ξέρεις πως αν δοκιμάσεις κάτι άγνωστο θα ταλαιπωρηθείς και στο τέλος θα πληγωθείς και πάλι θα είσαι παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι, μαζί με τον κολλητό σου να τα πίνετε, να φιλοσοφείτε και καταλήγεις σε ένα συμπέρασμα..''πάλι τύφλα έγινα για χάρη σου και άκρη δεν έβγαλα καμία''..ακούς μετά και λίγο Ρέμο, δίνεις πόνο και ξαφνικά λες οτι θα προχωρήσεις μπροστά και οτι το ξεπέρασες και είσαι καλά και οτι δεν σε νοιάζει για τον άλλο..ε τις γνωστές αηδίες που λέμε όλοι μπας και τα πιστέψουμε..Και πάνω που όντως αρχίζεις να ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου και παύεις πια να αναρωτιέσαι γιατί εξαφανίστηκε ο άλλος, πού έφταιξες, τι έκανες λάθος και δεν δρομολογήθηκαν τα πράγματα όπως τα περίμενες, έρχεται στη ζωή σου κάτι απρόσμενο, κάτι όμορφο και συνάμα απροσδιόριστο..και εκεί που το χαμόγελο ζωγραφίζεται και πάλι στα χείλη σου, νιώθεις οτι ζεις στο ροζ σου συννεφάκι, οτι η ζωή είναι ταινία και εσύ πρωταγωνιστείς, εμφανίζεται πάλι το άτομο που τόσο πολύ αγάπησες, το άτομο που σε πλήγωσε περισσότερο από τον καθένα, εσύ όμως συνέχιζες να τον αγαπάς και σου λέει οτι μετάνιωσε και οτι θέλει να είναι μαζί σου..και τότε εσύ τι κάνεις;Υπάρχουν δύο επιλογές..ή ξαναείσαι μαζί του και τρως τα μούτρα σου αλλά είσαι ευτυχισμένος, ή διαλέγεις τον άλλο που δεν σε έχει πληγώσει ακόμα και δεν ξέρεις που μπορεί να καταλήξει..Ας σκεφτούμε πιθανές εκδοχές της αντίδρασής σου : - Kαλά έρχεσαι τώρα που είμαι χαρούμενος και είπες να μου το χαλάσεις;Αλλά βέβαια,πότε σκέφτηκες το τι θέλω εγώ, το πόσο πληγώθηκα..μπλα μπλα μπλα..παραλήρημα..ασ'το..- Ναι αγάπη μου κι εγώ θέλω να είμαι μαζί σου..δε φαντάζεσαι πόσο καιρό περίμενα αυτή τη στιγμή,από εδώ και πέρα θα ζήσουμε τον έρωτά μας! ΘΥΜΑ!Και μάλιστα πολύ αισιόδοξο..-Ρε άντε παράτα μας,που ξύπνησες ένα όμορφο πρωινό και θημήθηκες οτι υπάρχω..πού ήσουν τόσο καιρό όταν εγώ χτυπιόμουν για σένα και πονούσα;Που σε ήθελα απεγνωσμένα και εσύ μοιραζόσουν το κορμί σου με τόσα άλλα άτομα; Ναι οκ..ο θυμός παραμένει ακόμα,δεν το εχεις ξεπεράσει και περίμενες την ώρα που θα έπαιρνες το αίμα σου πίσω και θα τα έχωνες στον άλλο μέχρι τελικής πτώσεως..- Αχ..λυπάμαι..σε έχω χεσμένο τελείως..μην ανησυχείς..θα το ξεπεράσεις κάποια στιγμή όπως έκανα κι εγώ.. '' Ο και καλά ανώτερος, που πλέον δεν τον νοιάζει αλλά στην ουσία βράζει μέσα του''..- Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί ευτυχισμένοι εμείς οι δύο..Καλή ζωή.. ''εντάξει πολύ μελό''...Τελικά ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις τι θέλεις από τη ζωή σου..πώς έχεις την απαίτηση να ξέρουν οι άλλοι; Καλύτερα να αγαπήσουμε πρώτα τους εαυτούς μας, να αρχίσουμε να τους μαθαίνουμε καλύτερα και κάπου εκεί έξω είναι κάποιος για σένα που περιμένει να σε κάνει ευτυχισμένο..που θα θέλει μόνο αυτό.. αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και να δώσεις την ευκαιρία όχι σε αυτόν αλλά σε σένα για να το ζήσεις...Wake up!
1