6.1.2013 | 15:53
διχασμός
Και ενώ όλα τελειώσανε, εγώ πήρα την απόφαση μου να μην συνεχίσω έτσι μαζί σου, γιατί κατά βάθος ξέρω τι θέλω και τι είναι καλό για μένα, ένα χρόνια πολλά (ψιλοτυπικό, αν και δεν σε είχα για τέτοιο) με αναστάτωσε, λες μου έκανες ερωτική εξομολόγηση.Και ενώ ξέρω πως χρειάζομαι χρόνο για να συνελθω λίγο, πάλι πισωγύρισμα κάνω, εσωτερικό βέβαια, γιατί δεν θέλω βασικά να περιμένω τίποτα.Δεν ξέρω αν νιώθεις ανακούφηση που τελειώσαν όλα αυτά, δεν πρέπει να δώσεις τίποτα πλέον σε μένα. Ή αν σου λείπω εννίοτε, κοιτώντας εκείνο τον πολύχρωμο χάρτη που σου είχα κάνει δώρο. Και η αλήθεια είναι οτί δεν πολυθέλω να μάθω. Το μόνο που μου λείπει είναι το δεξί σου χέρι που απλωνόταν με τόση χάρη και με ζέσταινε μέσα μου, ακόμα και στους χειρότερους καύσωνες. Όλα τα άλλα ήταν λίγο μυστικοπαθή.Δε λέω, και γώ στρείδι ήμουν, αλλά δεν ένιωσα καμμία εμπιστοσύνη. Κι όμως περάσαμε καλά. Εγώ όμως δεν μπορώ να λειτουργήσω το σουηδικό μοντέλο. Αν δεν σε ερωτευόμουν, θα είμουν και γω ελευθέρας βοσκής.Είσουν όμορφος, και όμορφος να παραμείνεις. Τι τα ήθελες όμως τα ρομάντζα? Με μπερδέψαν.Και όλα αυτά ξυπνίσαν πάλι, εξαιτίας ενός "χρόνια πολλά". Σκατογιορτές. Μόνο για τα κλίσε είστε.