ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχτες ήμουν σταματημένος σε ένα φανάρι στη Χαριλάου Τρικούπη κ στο πεζοδρόμιο απέναντι ήταν μια κπέλα που με κοίταζε επίμονα.Συμπαθητική, με φόρμες αλλά περιποιημένη, ,με παραπάνω κιλά και γύρω στα 30.Ενώ προσπαθούσα να καταλάβω τις προθέσεις της διακριτικά μέσα απο τα γυαλιά ηλίου μου,ξαφνικά μου κάνει την κλασσική χειρονομία που κοροιδεύει, με τον αντιχειρα στη μύτη κ το υπόλοιπο χέρι να κουνιέται πάνω κάτω.Του στυλ νια νια νια νια νια που κάνουν στα καρτούν.Πριν συνελθω απο το σοκ περνάει κάποιος δίπλα της τον πλησιάζει κ του βγάζει τη γλώσσα πάλι με κωμικό τρόπο.Όταν το φανάρι άναψε πράσινο, το τελευταίο που μπόρεσα να δω ήταν εκείνη την παράξενη να χορεύει μόνη της στο πεζοδρόμιο... Προφανώς η κοπέλα είχε κάποιου είδους πρόβλημα.Αλλά πόσο ευχάριστο ήταν αυτό που έκανε κ πόσο αστείο μου φάνηκε!Συνήθως όταν συναντώ τέτοιους ανθρώπους νιώθω άσχημα και αισθάνομαι λύπη και συμπόνοια.Εχτές όμως μου έμεινε ένα χαμόγελο και η αύρα αυτής της ιδιαίτερης κοπέλας ήταν πολύ ευχάριστη.Μακάρι να μην έχει προβλήματα βιοπορισμού και αυτοσυντήρησης και η "τρέλα" της να είναι τόσο μικρή και χαριτωμένη.