ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ωρα να κοντευει 9.30 να σαι ολη μερα στο σπιτι και να φτανεις σε σημειο κρισης πανικου απ την κλεισουρα.Εκει σε πιανει κατι που δεν κρατιεσαι άλλο.Ετσι επαθα κ εγω λοιπον…Λεω ή θα πηδηξω τωρα απ το μπαλκονι ή θα βγω. ΤΩΡΑΞεκιναω λοιπον τα τηλεφωνα. Πρωτα στην Νικη. Την κοπελα μου φυσικα. Να την ενημερωσω για την κρισιμοτητα της καταστασης κ την επικειμενη εξοδο… απ την πορτα ή απ την ΜΠΑΛΚΟΝΟπορτα…Αμεσως επομενο τηλεφωνο Πετρης…ευτυχως. Να που υπαρχει ελπιδα. Γι αυτό είναι οι φιλοι αλλωστε. Για να δινουν ελπιδες εκει που δεν υπαρχουνΧωρις πολλα πολλα σηκωνομαι κ παω απ το σπιτι του.. και μονο αυτά τα 5-6 λεπτα περπατημα απ το σπιτι μου στο δικο του ηταν ικανα να μ ανεβασουν αρκετα … ψυχολογικα εννοω…Εεε παμε και του λεω πως δεν θα αντεξω κ πολύ μεσα κ για να μην εχουμε παλι το διλλημα με την μπαλκονοπορτα αποφασιζουμε να παμε για κανα κρασι στο μαγαζακι εδώ διπλα… στριβουμε το τελευταιο μας τσιγαρο για το δρομο και την καναμεΜιλαμε με τον Φωτη και την Κωνσταντνα και κανονιζομαστε για το μαγαζακι.Ομως δεν προλαβαμε καλα καλα να βγουμε απ το σπιτι και ΩΠΩωωω τι εκπληξη ο αγαπητος Φιλλιπος… Καιρο ειχαμε να τον δουμε… κραταγε κ μια σοκολατα σε χαρτακι τυλιχτη σα σουβλακι άλλο πραμα…κερναει…μας λεει ελατε απ το σπιτι για λιγο να αραξουμε…εε μεγαλη η προκληση… ΠΗΓΑΜΕ…Αναμενο ένα γαρυφαλλο σε μπυροποτηροΚατι λιγοτερο απο μιση μπαρα σοκολατα στο γραφειο…Λιγο πανκ…Ααα και ένα πακετο τσιγαρα… κοκκινα… για τη σκολοτα...