H χτεσινή πρεμιέρα του 24ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν συναρπαστική

Ήδη χτες στην πρεμιέρα γινόταν το αδιαχώρητο, με πολλούς Έλληνες και ξένους θεατές, νέους και μεγαλύτερους καθώς και αρκετούς επίσημους να κατακλύζουν τους χώρους του ανακαινισμένου Μεγάρου Χορού της πόλης, που ήδη από νωρίς παρουσίαζε εν είδει «ορεκτικού» το παιδικό θεατρικό εργαστήρι της Βικτώριας Κότσαλου, «Χαμένη Κάλτσα».

Ο στόχος φέτος είναι διττός, αφενός να αποκτήσει ο θεσμός έναν πιο επίκαιρο, πιο νεωτερικό, πιο αβάν γκαρντ χαρακτήρα, αφετέρου να κερδίσει όσο ευρύτερο κοινό γίνεται, να αγκαλιαστεί από ντόπιους κι επισκέπτες δίχως να περιορίζεται σε «ειδικά κοινά».

Κρίνοντας από την πρώτη βραδιά, η οποία συνδύασε επιτυχημένα την καθηλωτική σόλο περφόρμανς ενός συγκλονιστικού Olivier de Sagazan με τις «Μεταμορφώσεις», η οποία συγκίνησε κι ενθουσίασε ένα μάλλον μουδιασμένο αρχικά κοινό τόσο ώστε να μην τον... αφήνουν να κατέβει από τη σκηνή στο τέλος.

Κρίνοντας από την πρώτη βραδιά, η οποία συνδύασε επιτυχημένα την καθηλωτική σόλο περφόρμανς ενός συγκλονιστικού Olivier de Sagazan με τις «Μεταμορφώσεις», η οποία συγκίνησε κι ενθουσίασε ένα μάλλον μουδιασμένο αρχικά κοινό τόσο ώστε να μην τον... αφήνουν να κατέβει από τη σκηνή στο τέλος

 

Τέτοιο ήταν το χειροκρότημα για την εξαίσια αυτή παράσταση-σαμανιστική τελετουργία, έμφυλη σπουδή και ζωντανή γλυπτική ταυτόχρονα που έβριθε εικαστικών, θεατρικών και κινηματογραφικών αναφορών (από τον Βελάσκεθ, τον Ουίλιαμ Μπλέικ, τον Φράνσις Μπέικον και τον Πόλοκ μέχρι το Living Theater, τον Άνθρωπο-Ελέφαντα και τον Λαβύρινθο του Πάνα – με την καλοδουλεμένη, ατμοσφαιρική και αρκετά πιο «mainstream» χορογραφία «Free Fall» του Sharon Fridman (κεντρική σκηνή).

Βασισμένη στη φυσική, επαναληπτική κίνηση μιας μεγάλης ομάδας επαγγελματιών κι ερασιτεχνών χορευτών και την εντυπωσιακή της παραγωγή μελετά τις «αντοχές» αλλά και τις δεξιότητες του ανθρώπινου σώματος σε κατάσταση ελεύθερης πτώσης, είτε μόνο είτε συμπλεκόμενο με άλλα, επίσης έρμαια της αγωνίας μπροστά στο κενό κορμιά, έκανε επίσης αίσθηση δημιουργώντας εικόνες δυνατές μεν, πιο εύληπτες για ευρύτερα κοινά δε, το στοίχημα φαίνεται να κερδίζεται κι είμαστε ακόμα στην αρχή του δεκαημέρου.

Ένα ακόμα δυνατό «τεστ» θα είναι η πρώτη δωρεάν παράσταση για το κοινό που θα δοθεί απόψε στις 7μμ στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, στα πλαίσια ακριβώς της προσπάθειας να γίνει πιο εξωστρεφές κι ελκυστικό ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία επαφή με τον σύγχρονο χορό και την κουλτούρα του.

Στα «συν» του φετινού KDF η πολύ καλή οργάνωση, η παρουσία πλήθους πρόθυμων να σε εξυπηρετήσουν εθελοντών, η αμέριστη στήριξη του δήμου Καλαμάτας, τα εξαιρετικά πόστερ του Φεστιβάλ (έργα του Mike Rafail) με τις μορφές των Oliver de Sagazan, Josef Nadj, Justine Berthillot & Frederie Vernier, βεβαίως η καταλυτική παρουσία της καλλιτεχνικής του διευθύντριας που έχει ήδη κάνει τη διαφορά και όχι μόνο με την επιβλητική φυσική της παρουσία.

Η «ανταπόκριση» από την πρεμιέρα τελειώνει κάπου εδώ, το Φεστιβάλ όμως καθαυτό μόλις άρχισε και αναμένεται να είναι ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του θεσμού, μια εμπειρία που αξίζει να γίνεις μέρος της.

Info

24o KDF, Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, Παν. Καίσαρη 6, έως 22/7, www.kalamatadancefestival.gr