20.1.2013 | 21:03
Αέναη επανάληψη
Και λες μέσα σου:Μακάρι μ' αυτήν να πετύχει. Μακάρι να είναι αυτή που θα με λυτρώσει από τη μοναξιά τόσων χρόνων. Τι στην ευχή, δεν μπορεί να είμαι συνέχεια άτυχος. Τόσες απογοητεύσεις, η μία πίσω από την άλλη, πάει πολύ. Καιρός δεν είναι να πάρω κι εγώ μια χαρά?Είναι όμορφη και καλοσυνάτη. Καταδεκτική. Και δείχνει να το σκέφτεται κι εκείνη. Απογοητευμένη μεν από παλιούς έρωτες, αλλά ανοιχτή στην προοπτική κάτι καινούριου. Κι εγώ κάνω ό,τι μπορώ για να την πείσω πως δεν είμαι σαν τους προηγούμενους, πως ζητώ κάτι όμορφο και αληθινό (και όντως ζητώ!). Μακάρι να νικήσει τους φόβους και τις ανασφάλειές της. Μακάρι να με αφήσει να της δώσω όση αγάπη μπορώ. Μακάρι να είναι αυτή η σύντροφος που ψάχνω όλα αυτά τα χρόνια.Μακάρι... μακάρι... μακάρι...Κι ενώ τα σκέφτεσαι όλα αυτά, έρχεται και σου λέει πως τελικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα αυτή την περίοδο. Δεν φταις εσύ, απλά εκείνη δεν είναι έτοιμη. Και μετά ακολουθούν συγνώμες και ευχές για καλή τύχη.ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΗΛΙΘΙΕ, που νόμιζες ότι ήρθε επιτέλους αυτό που περίμενες χρόνια.Και πιο πολύ απ' όλα, καλά να πάθεις που εξακολουθείς να ελπίζεις σε κάτι καλό, που κάποια στιγμή θα έρθει και για σένα.Αφού το σύμπαν στο φωνάζει καθαρά εδώ και καιρό (τι ακριβώς δεν καταλαβαίνεις?):ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΕ!