ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα και έχω πολλούς άντρες φίλους. Με άλλους βρίσκομαι συχνά με άλλους όχι. Έχω διαπιστώσει ότι οι άντρες όσο εύκολα εμφανίζονται τόσο εύκολα εξαφανίζονται, δηλ και στις δύο περιπτώσεις το κάνουν χωρίς να δίνουν εξηγήσεις αλλά πολλές φορές και χωρίς ουσιαστικό λόγο. Απλά έρχονται και μετά δεν έρχονται και μετά πάλι έρχονται και κλπ. Προσωπικά με διασκεδάζει αυτό, βγάζει κάτι παιχνιδιάρικο που μου αρέσει. Διαπιστώνω επανειλημμένα ότι δεν με ξεχνάνε και αυτό μου έχει κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση. Μπορεί π.χ. να έχουν μεσολαβήσει χρόνια από τότε που κάναμε παρέα αλλά κάποια στιγμή με παίρνει τηλ ο τάδε και μιλάει σα να ήταν χθες που είχαμε βρεθεί, και σα να μην έχει διαρραγεί η σχέση μας στο παραμικρό. Και μετά αρχίζουμε πάλι να κάνουμε παρέα μέχρι που μπορεί για χψ λόγους να αρχίσουμε να χανόμαστε και πάλι και κλπ και μέχρι που θα ξαναπάρει τηλ. Συνήθως παίρνουν αυτοί τηλ γιατί εγώ θυμώνω που χανόμαστε και κάθε φορά αποφασίζω να κόψω. Ισχύει ότι μου βγάζει κάτι παιχνιδιάρικο το χάνομαι - εμφανίζομαι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξοργίζομαι (και μετά που μου περνάει μου μένει το διασκεδαστικό κομμάτι). Για να μην παρεξηγηθώ.. οι έξοδοι και οι συναντήσεις εμπερικλείουν τους εκάστοτε δικούς μου γκόμενους, δικές τους γκόμενες και γυναίκες τους (αν είναι παντρεμένοι). Με τις γυναίκες τους μιλάω το ίδιο άνετα όσο και με αυτούς. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι μ’αυτά και με κείνα έχω μία σταθερή απορία: γιατί οι άντρες με προτιμάνε για φίλη? Και γιατί πάντα με παίρνουν τηλέφωνο? Πάντα είχα περισσότερα τηλεφωνήματα και προσκλήσεις από άντρες χωρίς να ξέρω το γιατί. Θα ήθελα πολύ να καταλάβω. Επειδή είμαι γυναίκα κάτι κάπου χάνω, αλλά δεν ξέρω τι. (σόρυ για το μέγεθος του κειμένου)