ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι προηγούμενοι από εσένα, ήταν ξεκάθαροι. Ή με ήθελαν ή όχι. Και όχι δεν θα σου χαριστώ- δεν θα αναγνωρίσω τη δυσκολία της κατάστασης γιατί ξέρω ότι και οι δυο κυνηγάμε τα δράματα. Όλοι μου οι άνθρωποι, μαζί με εμένα, μια ζωή σκαρφάλωναν σε χίμαιρες. Και χάσαμε και κερδίσαμε, και ξέρω δεν είναι αυτές οι σχέσεις για όλους. Όσοι με ήθελαν με ακολούθησαν, ρίσκαραν ναι, μα έχουμε να θυμόμαστε στιγμές. Αλλά εσύ? Πόσο καλά νιώθεις τώρα? Πόσο θέλεις να τα παρατήσεις όλα, τη δουλειά του μπαμπά σου, το σπιτάκι που έπιασες με φίλες αλλά και πάλι ζεις σε ένα δωμάτιο, τη γκόμενα που έχεις βαρεθεί.. Πόσο θες να πάρεις ένα σάκο και ένα τρένο και να φύγεις? Πόσο θες να φύγεις μαζί μου..? Το ξέρω ότι με σκέφτεσαι, το ξέρω ότι σε τρώει- μα όχι πάντα. Μόνο το πρωί που μπαίνεις στο αμάξι για τη δουλειά, μόνο τα βράδια που σκας ένα τσιγάρο. Την υπόλοιπη μέρα? Έχασες το κίνητρο σου, είπες. Με ενοχλεί που είσαι δειλός. Με ενοχλεί που επιλέγεις το εύκολο. Αλλά εγώ ακόμα περιμένω να με διαψεύσεις. Ακόμα περιμένω να καταλάβεις ότι στη φράση "θάρρος η αλήθεια" το η δεν είναι διαζευκτικό.