ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίσαμε και σου'πα πως "είσαι ο έρωτας της ζωής μου, και ίσως να μην ξανανιώσω ποτε έτσι, αλλά δεν θέλω άλλο". Φοβήθηκα το δέσιμο, δεν ξέρω. Έριξα όλο το φταίξιμο σε έσενα, σου είπα ότι δεν μου αξίζεις, οτι βαρεθηκα τα λαθη σου. Με κουρασες.Με πήρες τηλέφωνο, με παρακάλεσες, σου είπα οτι δεν νιώθω τίποτα για εσένα πια. Και όντως, δεν ένιωθα. Ημουν καλά, δεν σε σκεφτόμουν, δεν θυμόμουν τίποτα απ'την σχέση μας, νομίζω δεν θυμόμουν καν το πρόσωπο σου. Ηξερα οτι ημουν ευτυχισμενος μαζι σου, αλλα πιστευα οτι την ευτυχια αυτη θα την ξαναβρω...Εχουν περάσει 8 μήνες.. Δεν σε σκεφτόμουν και νομιζα ότι είμαι καλα. Μεχρι που, πριν 10 μερες, άνοιξα ένα βιβλίο τυχαία, και είδα το σ'αγαπώ που μου'χες γραψει. Και θυμήθηκα τα πάντα. Τις βόλτες μας, τις αγκαλιες μας, τα φιλιά μας, το τραπέζι μας στο σουβλατζίδικο δίπλα στο σπιτι μου, τις παραξενιές σου, τα τραγούδια μας, το σχέδιο που είχα να σου πάρω ένα σκυλάκι, εσενα που καπνιζες κρυφα, που χορευες, που γελουσες. Τα παντα.Απο τοτε δεν βγαινεις στιγμη απ'το μυαλο μου. Μου'χες πει θα με περιμενεις. Αλλα δεν τολμαω να σε ξαναπλησιασω. Δεν ξέρω αν το κανω γιατί δεν μ'αφηνει ο εγωισμός μου ή αν δεν θελω να σε ενοχλήσω ή αν φοβάμαι οτι εσυ δεν θα περιμένεις πια. Ας είναι τα πράγματα ετσι....Να'σαι καλά, αγάπη μου.http://www.youtube.com/watch?v=w_MQdHnJrRg