ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που να τους φαρμακώσω εγω, γαϊδούρια ε γαϊδούρια!Λοιπόν, κάποια μέρα εμφανίζεται στα ξαφνικά ενα σκυλί στη γειτονιά, απεγνωσμένο αναζητώντας τροφή και νερό. Το ποδαράκι του ήταν τραυματισμένο, δεν το πατούσε κάτω. Ε, κανένα αδέσποτο θα 'ναι και θα γυρίζει -λέω, αλλά τελικά έμαθα ήταν μιας οικογένειας που το είχαν μαζέψει και εκείνοι επειδή το πάτησε ένα τρένο και εκείνη η οικογένεια έφυγε και το άφησαν μόνο του... να μην τα πολυλογώ του έδωσα φαγητό (κοτόπουλο με πατάτες για την ακρίβεια :P) με είδε με το φαγητό στο χέρι και ήρθε σαν τρελό πηδώντας πάνω μου, πως δεν μου δάγκωσε το χέρι (έχω και μια φοβία με τα σκυλιά) και από τότε μία γειτόνισσα του άφησε ένα μπωλ με νερό και ενα αλλο για φαγητό. Από τότε και κάθε μέρα μας επισκεπτόταν. Γενικά η σκυλίτα ήταν ένα χαρούμενο πλάσμα, δεν έχω ξαναδει τόσο χαρούμενο σκυλί. Εξαφανίστηκε ένα διάστημα γιατί έκανε τα κουταβάκια της. Πήγα να τα δω και φοβόμουν μην μου επιτεθεί αλλα της είχα εμπιστοσύνη όπως και εκείνη σε εμενα. Ποτέ όμως δεν πήγαινε μακρια, απο το εγκαταλελειμμένο σπίτι της, μεχρι τη γειτονιά. Σιγά σιγά ξεκίνησε να κάνει μεγαλύτερες αποστάσεις ακολουθώντας με όπου πήγαινα και αυτό με χαροποιούσε. Πολλές φορές την πετύχενα στο δρόμο να εξερευνεί τους χώρους και όταν με έβλεπε έρχόταν τρέχοντας πηδώντας πάνω μου γεμίζοντας λίγο τη μπλούζα μου, αν και ήθελα να πάω στη δουλεία, παρολα αυτα ήταν εξασθενισμενο (ουτως ή αλλως δεν προλάβαινα να αλλάξω γιατί θα έχανα το λεωφορείο). Μία φορά μάλιστα με περίμενε έξω απο τη πόρτα. Αφού βγήκα και με πήγε μέχρι τη στάση, όταν επιβιβάστηκα στο λεωφορείο, έφυγε. Την άλλη μέρα δεν εμφανίστηκε, ουτε την αλλη και μαθαίνω ότι τη φαρμάκωσαν, αφού είχαν σκοτώσει κι αλλα σκυλιά και γάτες. Καλούν και την αστυνομία να δουν τι συμβαίνει αλλά προφανώς δεν έκαναν τίποτα.