8.2.2013 | 00:35
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΜΑΜΑ..
Αγγελε της ζωής μου, που μου κρατας το χερι όλα μου τα χρόνια, στις ψυχολογικές συμπληγάδες που περνούσα, στα άγχη, στους πανικούς και στις φοβίες, στις χαρές, τους ενθουσιασμούς και τις τρέλες μου, που μιμείσαι την κυρία Δέσποινα, που μου παριστάνεις τον αστυνόμο Μπέκα, που φροντίζεις τρεις οικογένειες, και ψωνίζεις για κάθε κυράτσα τςη γειτονιάς που αρρωσταίνει, που υπέμεινες τόσα απο το μπαμπά, από μένα, το γιο σου,που εισαι ευτυχισμένη βλέποντας μόνο τη θάλασσα και πίνοντας καφε σε πλαστικο, που τιποτα, τιποτα αλλο δεν ηθελες ποτε περα απο την υγεια ολων μας και η ζωη ειναι απλη, ολο αυτο μου λες και τωρα να σε κρατω στην αγκαλια μου και να μην ξερεις...να μην ξερεις μανουλα μου τι ειναι αυτο που εχεις , που μας λενε οτι θα φυγεις..κι εγω ουρλιαζω απο μεσα μου να μη με ακουσεις ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ , ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ σε λατρευω μανουλα μου, σε χρειαζομαι και σκιζονται τα μεσα. κατσε λιγο ακομη μαζι μου να σε γιατρευε η αγαπη μου και τα δακρυα μου ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ