ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλές φορές στη ζωή μας τα πράγματα είναι τόσο ρευστά που μας προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα.Που βέβαια δεν είναι απαραίτητο να είναι ρευστά τα πράγματα για να έχουμε αυτά ΤΑ ανάμεικτα συναισθήματα.Παλιότερα ήταν πιο εύκολο να "διαβάζουμε" τους ανθρώπους και τώρα έρχονται στιγμές που ακόμα και αυτούς που αγαπάμε δεν έχουμε την δυνατότητα να τους καταλάβουμε.Στιγμές που ενώ δεν "παίρνουμε" μόνο "δίνουμε" και στιγμές που ενώ θέλουμε να "δώσουμε" απλά δεν το κάνουμε, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, από μια "Καλημέρα", ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά ακόμα και ένα φιλί.Κινήσεις που δεν θα έπρεπε να παρεξηγούνται και όμως γίνεται.Kαι όντας άτομο που δεν παρεξηγώ εύκολα,μέχρι χθές πίστευα πως υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορούσα να σκεφτώ κάπως πιο "ιδιαίτερα" . Σήμερα μου δόθηκε λόγος για να πιστέψω το αντίθετο. Ναι,πόσο τέλειο είναι να κάθεσαι και να "τρώγεσαι" κυριολεκτικά με τα ρούχα σου για κάτι που μόλις βγήκε στην επιφάνεια και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα,ίσως να μην είναι τόσο "φρέσκο" όσο δείχνει, αλλά και πάλι με τη σιγουριά να πω κάτι τέτοιο? Δηλαδή δεν φτάναν όλα τα υπόλοιπα που μας μαυρίζουν την ψυχή καθημερινά, πρέπει να έχουμε και αυτές τις δυο τρεις λεπτομέρειες που καταταλλα μόνο λεπτομέρειες δεν είναι αφού καταφέρνουν να μας τσακίσουν το "είναι"!Ώρες ώρες αναρωτιέμαι πως μπορεί να με φαίνομαι στους άλλους και τι άτομο νομίζουν πως είμαι. Μόνο και μόνο απο περιέργεια θα ήθελα να δω την εικόνα που έχουν οι άλλοι για μένα στο μυαλό τούς και τι μπορεί να σκέφτονται για την κάθε μου κίνηση.Πιστεύω πως είμαι πολύ καλή με κάποια άτομα, αλήθεια το πιστεύω.Χωρίς να θέλω να "ανεβάσω" εμένα, ούτε να εστιάσω στην "ποσότητα" της καλοσύνης μου,αλλά στο γεγονός απλά. Κάτι το οποίο πηγάζει καθαρά από το πόσο αγαπάω το εκάστοτε άτομο.Όμως η απογοήτευση κάποιες μέρες βαράει "κόκκινο" ίσως γιατί περιμένω πολύ περισσότερα από κάποια άτομα, ίσως για αυτά τα άτομα να μη σημαίνω τόσα όσο σημαίνουν αυτά για μένα ή γιατί απλά δεν λειτουργούν όλοι με τον ίδιο τρόπο.Αυτό που πρόσεχα πάντα στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους ήταν το να υπάρχει ουσία και βάθος.Ειδικά το δεύτερο αποκτιέται με πολύ κόπο και αν μη τι άλλο θέλει το χρόνο του.Κάτι που στα άτομα τα οποία ξεχώρισαν από την αρχή, δόθηκε απλόχερα.Η πορεία όμως πολλές φορές δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα και τελικά κάποιος πάντα την "πλήρωνε",σε συναισθηματικό επίπεδο εννοείται!Anyway το μυαλό μου κουράζετε ήδη πολύ ώρα τώρα.Δεν ξέρω αν έχω να πώ κάτι άλλο, αλλά και να έχω... αυτή τη στιγμή μου λείπει η όρεξη!Καληνύχτα.