ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρόνια διαπίστωσα οτι η ζωή μου δεν με γεμίζει καθόλου..Βουτιγμένη σε άπειρα προβλήματα,οικογενειακά-οικονομικά-προσωπικά,αναρωτήθηκα αν είμαι ευτυχισμένη ή έστω ικανοποιημένη απο αυτή,τι θέλω,τι ζητάω,τι στόχους έχω και πόσο προσπάθησα για όλα αυτά..Άπειρες ερωτήσεις,μπερδεμένες απαντήσεις και πολύ απογοήτευση..Ειδικά οταν κατάλαβα οτι δεν ξέρω ουσιαστικά ποια είμαι,οτι ποτέ δεν νοιάστηκα για μένα και οτι ποτέ δεν έκανα κάτι για αυτό...Πολλά λάθη αλλά ευτυχώς αρκετός χρόνος μπροστά..Μια νέα αρχή..!Πόσο δύσκολο θα μπορούσε να είναι..??Πολύ τελικά..Ειδικά όταν η οικογένεια στέκεται εμπόδιο..Το να ήξερα πλέον οτι πρέπει και θέλω να αλλάξω γιατί πνίγομαι και να μην μπορώ ,με έφτασε στο πάτο..Ίσως ήταν καλύτερα όταν δεν έβλεπα τι μου συμβαίνει,ίσως και όχι..Τώρα όντας στα χειρότερά μου,ή θα καταστραφώ παντελώς ή θα αρχίσω να ΖΩ!Διάλεξα το δεύτερο,με δυσκολία αρχικά..Όμως είναι το σωστό,η μόνη επιλογή που θα έπρεπε να είχα....Ξεκινάω αυτό που έπρεπε να ξεκινήσω 2 χρόνια πριν..Ένα ταξίδι όπου θα ανακαλύψω τον εαυτό,θα περάσω καλά και το σημαντικότερο θα μάθω να τον αγαπάω και θα τον βάζω πάνω απο όλους και όλα όσο δύσκολο και να είναι,όσο εγωιστικό και αν ακούγεται..Τέλος η ΜΙΖΕΡΙΑ..:)Στάση 1η?Νέοι φίλοι-η μοναξιά δεν παλεύεται... (συνεχίζεται...)B!