ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά»

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Η συγκεκριμένη φωτογράφηση στο Cosmopolitan το 1972, λογοκρίθηκε αγρίως (και «κατέβηκε» με το ζόρι) από τις πλατφόρμες των social media... Πολύ θα διασκέδαζε ο ίδιος μ' αυτή την κωμικοτραγική μεταθανάτια εξέλιξη, υποθέτει κανείς.
1

Ως σταρ και ως προσωπικότητα, ο Μπαρτ Ρέινολντς που πέθανε από ανακοπή καρδιάς στα 82 του ήταν -με το μουστάκι, το περουκίνι, το πονηρό μειδίαμα και το ευφρόσυνο γέλιο- αυτό που λένε «μεγαλύτερος από τη ζωή». Και σίγουρα μεγαλύτερος (και πιο αναγνωρίσιμος) από τις περισσότερες ταινίες του.

Μάστορας στις ατάκες και τον αυτοσαρκασμό, ερωτηθείς κάποτε γιατί μια εποχή γύριζε τη μία πατάτα μετά την άλλη, είχε απαντήσει: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά». Έβγαζε όντως λεφτά με το τσουβάλι στις χρυσές μέρες της τεράστιας δημοτικότητάς του, αλλά κι αυτά τα σπαταλούσε, όπως το ταλέντο που είχε αποδείξει ότι διέθετε όταν έκανε τον κόπο, σα να μην υπήρχε αύριο.

«Έχω σπαταλήσει τόσα πολλά λεφτά επειδή απλά δεν τα πρόσεχα», είχε πει σε συνέντευξη. «Ποτέ δεν υπήρξα έξυπνος με το χρήμα. Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί που είναι μανούλες στη διαχείριση χρημάτων. Κατά κανόνα όμως, δεν είναι καλοί ηθοποιοί...».

Είχε χρεοκοπήσει μπόλικες φόρες, με πιο πρόσφατη αυτή πριν από τρία χρόνια όταν είχε βγάλει στο σφυρί ακόμα και τα πιο πολύτιμα (με τη συναισθηματική έννοια) προσωπικά του αντικείμενα, όπως τη Χρυσή Σφαίρα που είχε κερδίσει το 1996 για τον ρόλο του Τζακ Χόρνερ -του πορνοσκηνοθέτη με τα μεγάλα όνειρα- στο Boogie Nights αλλά και το χρυσό ρολόι που του είχε χαρίσει η Σάλι Φιλντ, «ο έρωτας της ζωής μου», όπως είχε εκμυστηρευτεί στην τελευταία μεγάλη συνέντευξή του στο περιοδικό Vanity Fair στο τεύχος Νοεμβρίου του 2015:

«Μου λείπει τρομερά ακόμα και τώρα. Δεν έχω ιδέα γιατί ήμουν τόσο ηλίθιος. Έτσι είναι οι άντρες όμως, ξέρεις. Βρίσκεις το ιδανικό άτομο και ακολούθως κάνεις ό,τι μπορείς για να γίνουν όλα μαντάρα. Και ο καλύτερος τρόπος για να τα κάνεις όλα μαντάρα είναι να μη σου φτάνει όλη η καλοπέραση του κόσμου».


«Έχω σπαταλήσει τόσα πολλά λεφτά επειδή απλά δεν τα πρόσεχα», είχε πει στην ίδια συνέντευξη. «Ποτέ δεν υπήρξα έξυπνος με το χρήμα. Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί που είναι μανούλες στη διαχείριση χρημάτων. Κατά κανόνα όμως, δεν είναι καλοί ηθοποιοί...».

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Η Σάλι Φιλντ ήταν ο έρωτας της ζωής του. Φωτο: Moviestore/REX/Shutterstock

Σίγουρα αυτοί που αναφέρεται δεν ζούσαν σαν ημιπαράφρονες Κροίσοι, όπως ο ίδιος μέχρι και τα τελευταία του: επαύλεις στη Φλόριντα, στην Τζόρτζια, στο Μαλιμπού και στο Μπέβερλι Χιλς (μία εκ των οποίων έφερε το σεμνό όνομα «Βαλχάλα»), ιδιωτικά τζετ, άπειρα σπορ αυτοκίνητα, πανάκριβα και άχρηστα αξεσουάρ καθώς και 150 άλογα αλλά και περούκες αξίας $100.000 με την υπογραφή του Edward Katz, του «Αρμάνι των περουκών».

Ο πάλαι πότε νο. 1 σταρ του πλανήτη (στα τέλη της δεκαετίας του '70), παρά την επιστροφή του στο προσκήνιο στα μέσα των '90s, ήταν για χρόνια η προσωποποίηση της γκλάμορους παρακμής, ένα μεσήλικο καρτούν τεστοστερόνης, βαρβατίλας και παιγνιώδους ανδρισμού παλαιάς κοπής (ακόμα και στην ακμή του άλλωστε έκανε κάποιον σαν τον Κλιντ Ίστγουντ να μοιάζει ντροπαλός και σοφιστικέ συγκριτικά). Τον διέσωζε όμως πάντα το χιούμορ, το ζαμνφού μειδίαμα και ο αυτοσαρκασμός του.

Γράφει για τον ηθοποιό στο σχετικό λήμμα που περιέχεται στο μνημειώδες και ογκώδες «New Biographical Dictionary of Film» (Βίβλος, καταφύγιο αϋπνίας και ανυπέρβλητο εμπόδιο για να μην κλείσει με πάταγο η ανοιχτή μπαλκονόπορτα όταν φυσάει πολύ δυνατά), ο μεγάλος κριτικός του σινεμά, David Thomson:

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Μάστορας στις ατάκες και τον αυτοσαρκασμό, ερωτηθείς κάποτε γιατί μια εποχή γύριζε τη μία πατάτα μετά την άλλη, είχε απαντήσει: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά». Φωτο: JIMMY ELLIS/THE TENNESEAN

«Στις χρονιές μεταξύ 1973 και 1980, ο Μπαρτ Ρέινολντς βρισκόταν πάντα ανάμεσα στις δέκα κορυφαίες ατραξιόν του Χόλιγουντ. Το 1978 είχε ανακηρυχτεί ως ο πιο δημοφιλής ηθοποιός στην Αμερική. Κι όμως ανησυχούσε: επιθυμούσε περισσότερο σεβασμό και καλύτερο υλικό. Ήθελε να είναι σαν τον Κάρι Γκραντ.

Οι ταινίες του ούτε κατά προσέγγιση δεν μπορούσαν να συγκριθούν μ' αυτές του Κάρι Γκραντ και επίσης ο Μπαρτ χωρίς το μουστάκι (αλλά πάντα με το περουκίνι) έδειχνε δυσοίωνος και ύποπτος. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της αέναης συνέντευξης που έμοιαζε να παραχωρεί στις ατέλειωτες εμφανίσεις στα μέσα (και είναι σπουδαίος, ασυγκράτητος αφηγητής), έδειξε ότι ήταν πολύ πιο ξύπνιος και αστείος απ' όσο θα περίμενε κανείς με αποκλειστικό κριτήριο τις ταινίες του. Ήταν ένα ενδιαφέρον και συναρπαστικό δίλημμα.

Οι άνθρωποι όμως που ανησυχούν για τον σεβασμό των άλλων, σπανίως τον κερδίζουν. Αυτοί που τον κατέχουν, δεν τον προσέχουν καν... Ο Ρέινολντς ήταν ανήμπορος να βρει το σθένος να υπάρχει και να λειτουργεί χωρίς τον σεξουαλικό θαυμασμό τον οποίο περιφρονούσε... Η ερωτική του ζωή τραγουδιόταν στις στήλες κουτσομπολιού ενώ πόζαρε και γυμνός στο Cosmopolitan – με γλυκό και σεμνότυφο ύφος. Τώρα λέει ότι ήταν λάθος, αλλά το λέει τόσο συχνά που δεν μας βοηθά να το ξεχάσουμε...».

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Πρωταγωνίστησε στο «Deliverance» (Όταν ξέσπασε η βία) του Τζον Μπούρμαν.


Τι λέει άραγε για τους περίεργους (και ανώμαλα αιδήμονες) καιρούς μας το γεγονός ότι η συγκεκριμένη φωτογράφιση στο Cosmopolitan το 1972 λογοκρίθηκε αγρίως (και «κατέβηκε» με το ζόρι) από τις πλατφόρμες των social media κατά τα χθεσινά RIP για τον ηθοποιό, παρ' ότι δείχνει μόνο τρίχες στην πραγματικότητα; Πολύ θα διασκέδαζε ο ίδιος μ' αυτή την κωμικοτραγική μεταθανάτια εξέλιξη, υποθέτει κανείς.

Του αξίζει πάντως σίγουρα να μνημονεύεται και για τη δουλειά του στην οθόνη, πέρα από το τρελό πανηγύρι ματαιοδοξίας στο οποίο πρόθυμα συμμετείχε σ' όλη τη διάρκεια της ιλιγγιωδώς άνισης καριέρας του. Για το Deliverance («Όταν ξέσπασε η βία») του Τζον Μπούρμαν οπωσδήποτε (πράγματι πάντως έμοιαζε κυνικό καθίκι χωρίς το μουστάκι), όπως και για το Boogie Nights για το οποίο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ.

Προσωπικά, θα ήθελα να προσθέσω το Hustle («Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ»), όπου κυριάρχησε μια απροσδόκητη χημεία με την Κατρίν Ντενέβ και το ριμέικ της ταινίας του Τριφό Ο άνδρας που αγαπούσε τις γυναίκες που γύρισε ο Μπλέικ Έντουαρντς και στο οποίο ο Μπαρτ Ρέινολντς απέδωσε χωρίς κόπο τη μελαγχολία του καθ' έξιν καρδιοκατακτητή που έχει φτάσει στο τέλος του δρόμου.

Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να γυρίσει τις προγραμματισμένες σκηνές του για τη νέα ταινία του Ταραντίνο που έχει τίτλο Κάποτε στο Χόλιγουντ. Αυτό θα ήταν μάλλον το κύκνειο άσμα που θα του άρμοζε.

Οθόνες
1

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια