(Το παιχνίδι του "μένω - φεύγω" και του "εγώ ποτέ δεν είπα ότι φεύγω, οι δημοσιογράφοι είναι ψεύτες".)
Ακατανόητος είναι και ο τρόπος που πολιτεύεται η Ραχήλ Μακρή που μια φεύγει μια μένει στους ΑΝΕΛ και που έγραψε στο Facebook μια σχεδόν ποιητική ανάρτηση, (εναντίον των επιλογών του αρχηγού της ουσιαστικά).
Όλα είχαν ξεκινήσει από την κόντρα με τη συνάδελφό της Σταυρούλα Ξουλίδου, η οποία είναι Τομεάρχης Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, και επέλεξε την Κρητικιά Γεωργία Στεφανάκη ως υπεύθυνη στον Τομέα Πολιτισμού.
Τότε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook έγραψε η κυρία Μακρή:
«Την αποκατέστησε την κρητικοπούλα. Αυτό το σπουδαίο στέλεχος για τις καλές υπηρεσίες που πρόσφερε στον αγώνα λασπολογίας μαζί με τους υπάνθρωπους.
Τελικά ποιανού τσιράκι είμαι του μπόμπολα ή του Μελισσανίδη;
Για να δούμε τι θα γράψετε απόψε στην ομάδα προβληματισμού σας με αρχηγό την βουλευτάρα. Πάντως θα γελάσουμε γιατί τώρα δεν μπορώ λόγω χειρουργείου.
Να τις δω και τις δυο έξω από την Αμφίπολη μαζί με τον τρελό του Αιγίου, τον ξάδελφο γυμνοσαλιαγκα, την ομάδα της Χαλκιδικής, την όρκα, την ερωμένη αεροσυνοδό και τι στον κόσμο. Δεν θα κάνουν τις καρυάτιδες πάντως».
("Σε διαρκή οργασμό με τον πνιγμό της": Η, ελαφρώς ποιητική και ελαφρώς εμετική, πρόζα του Δανίκα, από την συνέντευξη που της είχε πάρει για το Πρώτο Θέμα.)
Για τα πρώτα δέκα λεπτά ήμουν μόνος. Παρέα με τον espresso μου. Και δύο μικρά μπισκοτάκια. Ενας πιτσιρίκος, περίπου 6 ετών, μικρούλης, με το κεφάλι του ίσα να ξεπερνάει το ύψος του τραπεζιού, άπλωσε το χεράκι του και άρπαξε τα μπισκοτάκια. Ο Φαέθων. Το άκουσα από το στόμα της μητέρας του: «Φαέθων, μη!». Τον ρώτησα: «Τι ομάδα είσαι;». Εκείνος αυθόρμητα και εντελώς φυσικά είπε «Ολυμπιακάρα». Ε τι άλλο θα ήταν; Οκτώ στα δέκα παιδιά είναι «Ολυμπιακάρες» και «Μπαρτσάρες». Οι νικητές «γράφουν» τις παιδικές ψυχές!
Μισή ώρα αργότερα δύο σπουργίτια τσιμπολογούσαν αρειμανίως τα μπισκοτάκια που «λιάζονταν» στο πιατάκι του green tea της Ραχήλ. Και στη συνέχεια τ' άρπαξαν και πέταξαν. Πρώτα ο μικρός αμνός. Ο Φαέθων. Επειτα τα μικρά πετούμενα. Τα σπουργίτια. Η σκηνοθεσία είχε ολοκληρωθεί. Με ηρωίδα τη Ραχήλ Μακρή.
Αυτή την «τρελή». Αυτήν τη «μανιακή». Αυτήν τη «μαινάδα». Αυτή την «ασυμμάζευτη». Αυτήν τη «μουρλή». Οταν αφηγήθηκε την ιστορία της άρπαξα γομολάστιχα και τα έσβησα. Ολα! Και αισθάνθηκα δυσάρεστα. Που εγώ, ως εκπρόσωπος της δημοσιογραφικής «φυλής», ουδέποτε ρώτησα. Κανείς δεν ρώτησε. Να μάθει. Την ιστορία της. Επιτέλους, ποια είναι αυτή η Ραχήλ;
Πλάσμα κι αυτή ενός κατώτερου θεού. Μπορεί να με παραπλάνησε. Μπορεί. Είμαι επιρρεπής. Από μικρό παιδί. Οταν η μητέρα μου βλέποντας κάποιο φτωχούλη δάκρυζε. Και το συναίσθημα εκκένωνε μέσα μου ηλεκτρικό ρεύμα. Ετσι από ένστικτο βάλθηκα να ονειρεύομαι ότι μπορώ να διορθώσω τον κόσμο...
Ενδυματολογικά ταίριαζε με την εικόνα του αυτοδημιούργητου κοριτσιού. Από την επαρχία. Και μάλιστα από τη φορτωμένη περιοχή της Πτολεμαΐδας. Βαριά πάνω της η σκιά της Μακεδονίας. Και έξω της και μέσα της. Για να σπάσω τον πάγο της είπα: «Αισθάνομαι σαν νάνος δίπλα σου»! Γιατί εκείνη 1,80, plus πέντε πόντους τακούνια, μας κάνουν 1,85. Από εμένα δέκα πόντους ψηλότερη. Μέγεθος, αυτό που λέμε «νταρντάνα». Το στόμα της πήγαινε ροδάνι. Ασταμάτητη. Είπαμε. Φορτωμένη. Εχει τους λόγους της. Κι εγώ στη θέση της κάπως έτσι θα ήμουνα.
Σπίθες έβγαιναν από τα γαλαζοπράσινα μάτια της. Τα ξανθά μαλλιά της ανέμιζαν με νεύρα. Τα χέρια της δεν άγγιξαν το φλιτζάνι. Αθικτο το τσάι. Δεν καπνίζει. Ισως και να μην πίνει. Σε διαρκή οργασμό με τον πνιγμό της.
Ο bodyguard που τη συνόδευε κατέφτασε για πέμπτη φορά και της ψιθύρισε στο αυτί ότι έχει αργήσει και ότι πρέπει να σπεύσει σε κάποια συνεδρίαση κοινοβουλευτικής επιτροπής. Ομως η Ραχήλ δεν σηκώθηκε. Γούσταρε την παρέα και την κουβέντα. Δεν την αδικώ. Εγώ όμως σηκώθηκα. «Μη σηκώνεσαι», της είπα. «Το ύψος σου με κομπλεξάρει. Αισθάνομαι σαν μύγα». (...)
Καθώς έφευγα σκέφτηκα και τον εαυτό μου διόρθωσα. Οχι «ο Γολγoθάς», αλλά «ο διαρκής πολιτικός οργασμός της Ραχήλ»!
(Δήλωση της πριν ελάχιστους μήνες)
«Θα στηρίξω με κάθε τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα γιατί θεωρώ ότι στις εκλογές πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει καθαρή λαϊκή εντολή και αυτοδυναμία να κυβερνήσει. Για να φύγουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψαν τη χώρα».
Τη δήλωση αυτή έκανε το βράδυ της Κυριακής στην «Ελευθεροτυπία» η βουλευτής Ραχήλ Μάκρη, που προσφάτως βρέθηκε εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ανεξάρτητων Ελλήνων με απόφαση του προέδρου τους Πάνου Καμμένου.
Ήταν χθες στο πάρτι που έδωσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου με αφορμή τον πρόσφατο γάμο της.
(Θα στήριζε με κάθε τρόπο, αρκεί βέβαια να της πρόσφεραν θέση στο ψηφοδέλτιο μόνο στην περιοχή που ήθελε εκείνη. Αλλιώς θα απέρριπτε κάθε πρόταση, μέχρι να γίνει το δικό της.)
Σε προσωρινό, αν όχι οριστικό αδιέξοδο βρίσκεται το ενδεχόμενο εκλογικής συνεργασίας της ανεξάρτητης βουλευτή Ραχήλ Μακρή, με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οι πληροφορίες φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ να ζήτησε από την πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ, να κατέβει ως υποψήφια στη μονοεδρική των Γρεβενών και όχι στο Νομό Κοζάνης όπου και είχε εκλεγεί την τελευταία φορά.
Η κ. Μακρή θεωρεί πως στις ελάχιστες μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές θα της ήταν αδύνατο να κάνει ένα επιτυχημένο προεκλογικό αγώνα σε μια περιοχή που της είναι άγνωστη και κατά συνέπεια απορρίπτει ασυζητητή ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Μάλιστα παρά το γεγονός πως το «ναυάγιο» της αναμενόμενης συνεργασίας δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα η κ. Μακρή φέρεται να συζητά με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει η δυνατότητα να κατέβει ως υποψήφια με το κόμμα αυτό στην Κοζάνη.
(AΠΟ ΤΟ FACEBOOK ΤΗΣ, για τις φήμες για συμπόρευση με ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν ο Τσίπρας -αρχικά- δεν της έκανε το χατήρι.)
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης έχουν επιδοθεί με πρωτοφανή μανία σε εκστρατεία παραπληροφόρησης με επίκεντρο το όνομα μου. Αυτή την αήθη επίθεση σπεύδουν να εκμεταλλευτούν πολιτικοί καιροσκόποι ευκαιριακών σχηματισμών και πολιτικά υπαρκτά ή μη κόμματα ή μορφώματα.
Για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Στην πολιτική εισήλθα από επιλογή και όχι από ανάγκη.
Η επιλογή μου έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και αφετηρία τον τόπο που με ανάθρεψε κυριολεκτικά και πολιτικά.
Υλοποιώντας τη δέσμευση να μην προδώσω ποτέ αυτούς τους ανθρώπους για οποιαδήποτε καρέκλα, όπως έχουν πράξει πολλοί στο παρελθόν, ζητώ την θεσμική έγκριση τους, όπως αυτή εκφράζεται με την ψήφο τους για οποιαδήποτε μελλοντική πολιτική μου ενέργεια.
Στο πλαίσιο αυτό αποτελεί ονείρωξη κάθε ανακοίνωση απόρριψης μου από χώρους που δεν διαθέτουν ουσιαστικό πολιτικό βάρος ή και από κόμματα από τα οποία δεν έχω ζητήσει τίποτα.
Η αγάπη, αποδοχή και θέρμη με την οποία με περιβάλουν οι κάτοικοι όλου του Νομού Κοζάνης μου δίνει δύναμη και αποτελεί τον γνώμονα των πολιτικών μου αποφάσεων.
Οι πληρωμένοι, από ημερίδες, κοντυλοφόροι μπορούν να φαντασιώνονται «πόρτες», «απορρίψεις» ή «προτάσεις συνεργασίας» συνεπικουρούμενοι από διψασμένους για δημοσιότητα σχηματισμού που ερμηνεύουν μια προσωπική φιλική συνάντηση ως πιθανή συνεργασία.
(Η τελευταία εξέλιξη, που επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα (;) της ίδιας - και του ΣΥΡΙΖΑ...)
"Με προσωπική παρέμβαση Τσίπρα η Ραχήλ Μακρή υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοζάνη."
Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε πάνω του την υπόθεση και της τηλεφώνησε ότι θα είναι τελικά στη λίστα της Κοζάνης, ενώ παράλληλα διαμήνυσε στο κομματικό απαράτ ότι αυτό το θέμα δεν συζητείται άλλο. Μάλιστα για να αποφύγει τις αντιδράσεις δεν έθεσε καν την υποψηφιότητά της στη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση της ΚΕ, όπου έγινε η μεγάλη... «σφαγή» των συνεργαζόμενων, είτε προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ, είτε από άλλους χώρους.
Η υποψηφιότητα της κ. Μακρή έχει τη δική της ιστορία, καθώς στην αρχή η ίδια αρνήθηκε να είναι υποψήφια στην μονοεδρική των Γρεβενών, όπως της προτάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και επέμεινε να θέσει υποψηφιότητά στην Κοζάνη, όπου εκλέγεται ώς τώρα. Ωστόσο, η προτίμηση αυτή δεν έγινε αρχικώς δεκτή από τον ΣΥΡΙΖΑ και όπως φάνηκε προς στιγμήν απειλήθηκε διαζύγιο.
Τώρα όμως, όλα λύθηκαν...
σχόλια