ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα αντιπροσωποιειμαι ξανα εδω κοντα σας. στο πλευρο σας.σημερα περπατουσα την Πανεπιστημιου και ημουν τα παντα εκτος απο αμεριμνος. Ο καιρος ξαφνικα ειχε αλλαξει. Απο εκει που ειχε πολυ κρυο, περασε στο εντελως αντιθετο. Ισως εκει οφειλεται η σχετικα κακη διαθεση. Και στην πανσεληνο θα ελεγε η μαμα. Βλακειες...Παντως τα ακραια πραγματα και καταστασεις μου κανουν κακο. Και μονο ακραιες πραξεις σε οδηγουν στο να ακολουθησεις και εσυ τα ακρα. Σαν τον Θεοφιλο που σκοτωσαν αλλοδαποι τη γυναικα του οταν εκεινη ηταν 23 και εκεινος εγινε μελος σε ακροδεξια οργανωση. Για καθε μας πραξη, ακομα και αυτη που μοιαζει ασημαντη, κρυβονται αιτια.Με σταματησε λοιπον μια κυριουλα και μου ζητησε λιγο απο τον χρονο μου. "Βιαζομαι ωστοσο" της ειπα. "Εχω να παω τραπεζα, μετα στο γιατρο, μετα να περασω απο ενα φιλο μου να μου δωσει κατι λεφτα που μου χρωσταει, μετα να παω να βγαλω κατι φωτοτυπιες, μετα να διαβασω την Espresso, μετα να παω στο ΚΕΠ, μετα να παρω τηλεφωνο για ενα επαγγελματικο ραντεβου, μετα να συναντησω την υπευθυνη σπουδων, μετα να συναντησω ενα φιλο μου που εχω καιρο να δω και μετα να παω σχολη". "Μα κανουμε ερευνα..." "Λυπαμαι, δε μπορω". "...για σοκολατες". "Ε, τοτε αλλαζει το πραγμα" της ειπα. Με πηγε στον 9ο οροφο ενος πολυτελους ξενοδοχειου και μου ειπε οτι θα με εβαζε να δοκιμασω νεες σοκολατες με νεες γευσεις γιατι απο μενα θα κρινοταν αν θα εβγαιναν στην αγορα. "Τι μαρκα ειναι ωστοσο;" ρωτησα. "Μα ειναι σαφες οτι δε μπορουμε να αποκαλυψουμε κατι τετοιο. Το μονο που θα αποκαλυφθει ειναι η γευση στο στομα σας". Μου εκανε πολλες ερωτησεις. Ποσες σοκολατες τρωω τη μερα, τι μαρκες αγοραζω, ποιες προτιμω κτλ.Και μετα ηρθε η στιγμη.Η στιγμη που εβαλα τη νεα εν δυναμει εμπορικη σοκολατα στο στομα μου. Απο αυτη τη στιγμη θα εξαρτιοταν το μελλον της. Ειχε γευση καρυδα. Μου αρεσε, αλλα δεν ενθουσιαστηκα. "Θα την αγοραζες" με ρωτησε. "Αν ηταν καλη η τιμη, ισως. Αλλιως οχι. Περιμενα κατι καλυτερο". "Τι σου αρεσε περισσοτερο σε αυτην εσενα". "Μου αρεσε οτι ηταν μαλακη και ελιωσε ευκολα αλλα και ελαφρως απολαυστικα στο στομα μου". "Ελαφρως;". "Φυσικα. Αν δεν ηταν ελαφρως αλλα ηταν ΑΚΡΩΣ απολαυστικα, τοτε να ειστε σιγουρη οτι αυτη η σοκολατα αυριο κιολας θα ηταν στα περιπτερα".Επειδη ομως οι υποχρεωσεις αρχισαν να φωναζουν δυνατα στο κεφαλι μου και με ζαλισαν, εφυγα χωρις να κατσω να δοκιμασω και αλλες γευσεις οπως lime, καρπουζι και φυστικι.Και ομως, τι ειρωνεια, σκεφτηκα, ισως ποτε στη ζωη μου δε θα εχω την ευκαιρια να φαω σοκολατα με γευση lime.Αυτο ειναι αν μη τι αλλο τραγικο.Αλλα αυτα εχει η ζωη. Πρεπει να μαθουμε να ζουμε ξεροντας οτι καποια πραγματα δε θα τα (ξανα)ζησουμε ποτε.Stef@nos